18 Yaşındaki Gencin Bu İsyanı Yüreğinize Dokunacak: ‘Kendi Vatanımdan Sevilmediğim İçin Gitmek İstiyorum’

“Bana yapılmayan her şeyin öteki gençlere yapıldığını görüyorum. Bir ülkenin evlatlarını bu kadar sevmediğini birinci kez bu ülkede görüyorum. Ben sıhhat meslek lisesini bitirdim. Sıhhat bakım teknisyeni olarak mezun oldum. Takım yok. KPSS puanıyla işe alım yok. Hastanelere gidiyoruz, “Biz SBT takımıyla çalıştırmıyoruz” diyorlar. O vakit biz niçin bu liseyi bitirdik? Biz bu işten ne anladık.

“Oğullarınızın bitmeyen servetleri, gemileri var”

18 yaşındayım. Bak bu da cebimdeki para. 20 lira. Bu benim haftalık harçlığım. Benim babamın verebildiği harçlık bu. Bir tane konut kredisine girdi. 10 yıl onu ödeyecek ve şu an o meskeninde bile oturmuyoruz. Bizden büyük beşerler diyorlar ki, “Biz tüp kuyruğuna giriyorduk”. Kâfi artık ya. Daima bunu söylüyorsunuz. Bugün 20 lirayla bir tane tişört alamazsınız. Bu lisede giydiğim, okulun üniforması. Öbür bir şey yok zira. Ben babama nasıl diyeyim o kadar borcun içindeyken “Baba benim tişörte gereksinimim var” diye. Bu hale getirdiniz. Yazıklar olsun. Oğullarınız yurt dışında okuyor. Bitmeyen servetleri, gemileri var. Benim babamdan kalacak bir tane konut var. Diğer hiçbir şeyimiz yok. 

“Kendi vatanımdan gitmek istiyorum”

Biz burada yaşamaya devam edecek miyiz sanıyorsunuz. Almanca kursuna gidiyorum. Niçin? Kendi vatanımda sevilmediğim için gitmek istiyorum. Beni seviyorlar mı sence abi? Seviyorlarsa Suriyeliyi seviyorlar, Katarlıyı seviyorlar. Seviyorlarsa onun cebinde para koyabilecekleri seviyorlar. __18 yaşındayım, kafelerde garsonluk yapıyorum. Babam bana haftalık 20 lira veriyor. Utanın, yazıklar olsun.”