Trabzon’un Of ilçesinde 3 küçük kızını öldüren, tutuklu bulunduğu cezaevindeki hücrede de bileklerini keserek intihara kalkışan müezzin Emre …
Çocukların cansız vücudu olay yerindeki incelemenin akabinde otopsi için Trabzon İsimli Tıp Kurumu’na kaldırıldı. Otopsi sürecinin akabinde 3 kardeş, Çaykara ilçesi Taşhanpazarı Mahallesi’nde toprağa verildi. Emre Göktaş da çıkarıldığı Sulh Ceza Hâkimliği’nce tutuklandı.
Cezaevinde intihara kalkıştı
Vazifeliler tarafından yaralı bulunan ve Karadeniz Teknik Üniversitesi Tıp Fakültesi Farabi Hastanesi’nde tedaviye alınan Göktaş’ın, hayati tehlikesinin olmadığı belirtildi.
Mahkemedeki sözü ortaya çıktı
Emre Göktaş’ın, ‘Altsoydan akrabayı taammüden öldürmek’ hatasından tutuklandığı mahkemedeki sözü ortaya çıktı. Göktaş verdiği tabirde, şunları söyledi:
“Eşim çalışmaya başladıktan sonra ortamızda badireler başladı. Onun çalışmasını istemiyordum. O çalışınca mesken ile ilgilenmiyor, çocuklar mağdur oluyordu. 1 ay evvel bu nedenle tartıştık, beni şikâyet etti, hakkımda önlem kararı aldırdı. 30 gün bu nedenle meskenden uzaklaştırıldım. Eşim, boşanmak istiyordu lakin mutabakata yanaşmıyordu. Önlem kararı bittiğinde çocuklarımı alarak gezmeye götürdüm. Uzaklaştırma müddetinde çocuklarımın bana olan davranışları değişti. Çocuklarımın bana karşı cephe aldığını hissettim, bu benim zoruma gitti.
Konutta oturduk, çocuklar oyun oynadılar, bir müddet sonra sıkıldılar, bunun üzerine dışarı çıktık. Çocuklarla 4’ümüz köyün birinci konutundan ileri gerçek yürüdük. Çocuklar oynayarak dere istikametine gittiler, ben de artlarından gittim. Yağmur yağmaya başladı, konuta gerçek gitmeye karar verdik. Sonra eşimle aramdaki olaylar akılıma geldi. Kendimi kaybettim, kaos içindeydim. O an ne yaptığımı hatırlamıyorum. Yerde ‘yabani hayvan olur’ diye silahı yanımda taşırdım. Orada bir köpeğin havladığını hatırlıyorum, onun dışında hiçbir şey hatırlamıyorum. Ben çocuklarımı çok seviyordum. Bende unutkanlık mevcuttur. Bu nedenle tedavi görüp, çeşitli ilaçlar kullandım. Eşimle olan uyuşmazlıklar nedeniyle zihin kalitemde azalmalar oldu. Ne yaptığımı bilmeyecek hale geldim. Ben olayın hala hayalden ibaret olduğunu düşünüyorum, olayın şokundayım. Çocuklarımla o gün günlük şeylerden sohbet ettim. Kendime ateş etmeyi düşünüp, düşünmediğimi de hatırlamıyorum. Şu an başım allak bullak durumdadır. Konuşuyorum fakat şuurum yerinde değil. Yalnızca ensemi hissediyorum, başımın üstünü hissetmiyorum.”