75 yıldır cevabı bulunamayan soru: Ünlü gangster Bugsy’i kim öldürdü?

İşler daha birinci günden makus gitmeye başlamıştı. Bütçe kısa mühlet içinde ziyadesiyle aşılmıştı, hatta yatırım kasasındaki bir ölçü paranın da gizemli bir biçimde ortadan kaybolduğu söyleniyordu.

Açılışın olduğu gün, Noel’den bir gün sonraydı ve hava çok yağmurluydu. Clark Gable, Judy Garland, Joan Crawford üzere ünlülerin takviyesine karşın büyük kumarbazlar kapıdan dahi geçmemişti. Nasıl olmuşsa olmuş o çok bilinen “Kasa her vakit kazanır” kelamı bile boş çıkmıştı.

Bütün bunların sonucunda Flamingo kumarhanesi, birinci iki haftasında kimi çok şanslı kumarbazlara 300 bin dolar kaybetti ve bir düzenlemeye gitmek ismine süreksiz müddetliğine kapatıldı.

Üç ay sonra yine açılış yapıldı. Bu kere 105 odalı otel kısmı da tamamlanmıştı ve Flamingo nihayet para kazanmaya başlamıştı. Bugün Las Vegas denince akla gelen ışıltı, üst seviye cümbüş ve lüksü barındıran birinci Vegas otellerinden biriydi üstelik. Birinci günlerin karanlığı geride kalmıştı. En azından “Bugsy” lakaplı Benjamin Siegel o denli düşünüyordu.

Gazetelerin kullanmayı çok sevdiği tabirle “bir vakitlerin halk düşmanı” olan Siegel, çok büyük bir muvaffakiyete imza atmıştı. Modülü olduğu organize hata ağı sayesinde ABD’de herkesin tanıdığı varlıklı bir adamdı artık o.

Adı birçok vakit ABD mafyasının en tanınmış isimleri olan Charles Luciano, Meyer Lansky ve Al Capone üzere “babalarla” birlikte anılıyordu. Soğukkanlı bir katil, kumarbaz, uyuşturucu baronu ve muhabbet tellalıydı. Bu kabarık özgeçmişe son olarak “otelci” ve “kumarhane patronu” sıfatlarını da eklemişti.

PARA İÇİN Mİ ÖLDÜRÜLDÜ, DİĞER BİR SEBEP YÜZÜNDEN Mİ?

Siegel yeraltı dünyasındaki yatırımcılara borçlarını ödemiş olsa da Flamingo’nun birinci iki haftasında yaşanan kayıpların ve makûs yönetimin günahları affedilmiş değildi. Bununla birlikte Siegel vaktinde fazla kindar birilerinin canını yakmış da olabilirdi. Ya da tahminen de en büyük günahı en eski arkadaşını ortadan kaldırmak için planlar yapıp hem o arkadaşını hem de arkadaşının eşiyle ilgi yaşayan adamı kızdırmaktı.

Bu ihtimallerin hangisinin geçerli olduğunu bugün hâlâ bilemiyoruz. Çünkü ortadan geçen bu denli vakte rağmen 20 Haziran 1947 gecesi yaşananların üzerindeki esrar perdesi hala kaldırılamadı.

Bildiklerimiz ise şundan ibaret: Siegel, Flamingo’nun ikinci kere açılmasından üç ay sonra, kız arkadaşının Beverly Hills’deki meskeninde oturmuş gazete okurken dışarıdan açılan ateş sonucu hayatını kaybetti.

Amerika’nın en tanınmış gangsterlerinden biri olan Bugsy’nin vefatıyla ilgili evrak bugün hala kapanmış değil. 

Bugsy Siegel, Amerikan duşunun bedene gelmiş hali olan insanlardandı lakin “Amerikan rüyası” kavramını yaratanların aklındaki modele pek uyduğu da söylenemezdi.

Brooklyn’in yoksul mahallelerinden birinde büyümüş ve hayat şartlarını uygunlaştırmak için mahallesine faaliyet gösteren organize hata örgütüne katılmaya karar vermişti.

Yavaş yavaş yükseldi ve vakit içinde kendi çetesini kurdu. Hatta “Murder Incorporated” kümesine katıldı.

New York cürüm dünyasında yıldızı o kadar yükseldi ki acımasızlığıyla ün kazandı. Ben Siegel’ın “Bugsy” (böceksi) olarak anılmaya başlaması da o günlere denk geldi. O kadar istikrarsız ve şiddet eğilimliydi ki beşerler “bir tahta kurusu üzere deli” olduğunu söylüyordu. Alışılmış bu benzetme Siegel’ı pek keyifli etmiyordu.

Hatta yıllar önce bir kezinde, “Beni arkadaşlarım ‘Ben’ diye, yabancılar ‘Bay Siegel’ diye, hoşlanmadığım adamlar ise ‘Bugsy’ diye çağırır fakat bunu yüzüme karşı söyleyemezler” demişti.

“BİR NUMARALI HALK DÜŞMANI”

Ancak Siegel’ın artan ünü vakitle sırtında taşıdığı bir gaye tahtasına dönüştü. Savcı Thomas Dewey’nin kendisini “New York’un bir numaralı halk düşmanı” ilan etmesinin akabinde Siegel, 1936 yılında faaliyetlerini ülkenin Batı Yakası’na taşımaya karar verdi.

Bu karar Siegel’a daha da çok yaradı. Batı Yakası’nda hünerlerini artırdı, ilişkiler ağını Hollywood’un efsanelerini de kapsayacak halde genişletti ve sabıka kaydını kabarttı. (12 kişiyi öldürmekle övünüyordu örneğin…)

Siegel’ın hayatının geneli spekülasyonlarla dolu. 1930’ların başlarında New York mafyasının efsane ismi Joe Masseria’yı öldürdü mü öldürmedi mi? (Kanıtlar öldürmediğine işaret etse de bu mevzuda anlatılan öykülerde daima Siegel’ın ismi öne çıkıyor.) Ortadan kaybolan üç hasmının cansız vücutları Flamingo’nun gül bahçesinde gömülü müydü değil miydi? (Buna kesin bir cevap vermek imkânsız ancak bu savın ziyadesiyle kanlı ve ilgi cazip olduğu ortada.)

Ancak Siegel’ın hayatına ait tıpkı derecede renkli ve doğruluğu katılaşmış öbür ayrıntılar da var. Örneğin Batı Yakası’nda yaşadığı değerde Beverly Hills’de bir konutta oturmasına yetecek kadar büyük bir servet sahibi olduğu gerçek. Periyodun önde gelen ünlülerinden Frank Sinatra ve Cary Grant üzere isimlerle arkadaşlık etmeye başladığı da biliniyor. 1930’ların sonlarında aktris Virginia Hill’le sevgili olmasının Siegel’ın Hollywood’la olan bağlarını daha da güçlendirdiği de gerçek.

Flamingo Otel’in ismi Siegel’ın kız arkadaşı Virginia Hill’den geliyordu. Uzun ve ince bacaklarıyla tanınan Hill’e Siegel Flamingo lakabını takmıştı.

Flamingo Otel’in ismi Siegel’ın kız arkadaşı Virginia Hill’den geliyordu. Uzun ve ince bacaklarıyla tanınan Hill’e Siegel Flamingo lakabını takmıştı.

DEFİNE DE ARADI MUSSOLİNİ’YE SİLAH SATMAYA DA ÇALIŞTI

Nitekim Siegel’ın hayatındaki en değişik iki olayda da bu yeni edindiği arkadaşlarının yeri var. Bunlardan birincisi 1938 yılında altın aramak için bir kruvaziyer gemisiyle Kosta Rika açıklarında yaptığı seyahat. Siegel’ın bir define haritası bulması üzerine organize edilen ve tüm masraflarını bir kontesin karşıladığı bu seyahate, televizyon dünyasının birçok ünlü ismi katıldı. Gidiş yolunda içkinin su üzere aktığı cümbüşün doruğa çıktığı seyahatin dönüşü ise o kadar keyifli olmadı. Hatta küme bir noktada gemiyi terk etti.

Bir yıl sonra Siegel, tıpkı kontesle bir kere daha iş birliği yaptı. Bu sefer gaye İtalya başkanı Mussolini’ye yeni bir çeşit patlayıcı husus satmaktı. Lakin yaptıkları bir sunumda “atomit” ismi verilen bu unsurun infilak gücünün argüman edildiği kadar büyük olmadığı ortaya çıkınca, ikilinin teşebbüsleri de suya düştü.

Siegel, dünyayı dolaşıp dolaplar çevirirken pek gizlenme gereksinimi hissetmiyordu. Kolluk güçleri ne işler kaçırdığının farkındaydı lakin ne yapsalar bu adamı yakalamayı başaramıyorlardı. Tekraren gözaltına alındı lakin kanıtlanabilen tek suçlamalar kumarla ilgili iki kabahatti. Onlardan da para cezası ödeyip sıyrılmıştı Siegel.

SON GÜNLERİNDE FBI PEŞİNDEYDİ

Siegel’ın vefatından bir yıl evvel J. Edgar Hoover idaresindeki FBI, bu gangsteri yakalama gayretlerini artırdı. Hoover, 18 Temmuz 1946’da kaleme aldığı bir iç yazışmada, ülke genelinde Siegel’ı izleme operasyonu başlatmak için onay istiyordu.

Hoover, şu an Siegel’ın FBI belgesinde bulunan notunda şu sözleri kullanmıştı:

“Şu an Siegel’ın dört bir yana yayılmış çıkarları nedeniyle daima seyahat ettiğini, bu nedenle de faaliyetlerini izleyip atılımlarını ön görmenin vakit zaman ziyadesiyle zorlaştığını belirtmek isterim. Hasebiyle verilecek yetkinin Siegel’ın ülke çapındaki seyahatleri sırasında kullanabileceği tüm otelleri, konutları ve iş yerlerini kapsayacak genişlikte olması tavsiyedir. Şayet [Siegel’ın] haraç ilişkilerini ortaya çıkaracaksak, bu türlü geniş bir yetkinin gerekli olduğunu kuvvetle hissediyorum.”

Ne var ki Hoover, Siegel’ı adaletin huzuruna çıkarma talihini yakalayamadı. Ünlü cürüm baronu tam da legal işler yapmaya yaklaşmış üzere göründüğü devirde dünyaya veda etti.

HEDEF: 1,2 MİLYON DOLAR — HARCANAN: 6 MİLYON DOLAR

Siegel, 1945 yılında Las Vegas’ta sıkıntılar yaşamakta olan bir otel projesinden haberdar oldu ve bu otelin potansiyeli karşısında çok heyecanlandı. Kabahat dünyasındaki güçlü dost ve meslektaşlarını yatırım yapmaya ikna edip Flamingo’nun başına geçti.

Ne var ki yıllarda Vegas bugünkü üzere bir turist destinasyonu değildi. Çölün ortasında havaalanı bile olmayan sıradan bir kentti. Los Angeles’tan en yeterli ihtimalle 5 saatlik bir seyahatle kente varılıyordu. O nedenle yatırımcılar “Paramızı çöle mi gömüyoruz?” telaşını en baştan yaşıyordu.

Meyer Lansky

Otel ve kumarhanenin toplam maliyetinin 1,2 milyon dolar olması planlanıyordu. İnşaat bittiğinde bu meblağ 6 milyon dolara ulaşmıştı. Harcamaların bu kadar büyük olması ve projenin bu makûs yönetilmesi hiç elbet yatırımcıları kızdırdı. Lakin rahatsızlığın asıl kaynağı, paranın bir kısmının taammüden yanlış yerlere yatırıldığına ait dedikodulardı.

Bugün kimi kaynaklar Siegel’ın inşaat için ayrılan parayı hortumladığını yazıyor, birtakım kaynaklar ise kasayı asıl boşaltanın mafyayla bağlantıları çok eskiye dayanan Virginia Hill olduğunu öne sürüyor. Olağan aslında bu türlü bir hırsızlığın hiç yaşanmadığını savunanlar da var. Fakat projenin başında tanınmış bir hatalının olması ve bütçenin 4 milyon dolar civarında açık vermesi kuşkuları kaçınılmaz kılıyor.

GAZETE OKURKEN KURŞUNLARIN GAYESİ OLDU

Virginia Hill’in konutu Sunset Bulvarı’nın güneyinde Linden Drive üzerindeydi. 20 Haziran gecesi saat 22.45 sularında Siegel sevgilisinin çiçekli kanepesinde oturmuş Los Angeles Times gazetesini okurken, kimliği belirlenemeyen bir kişi tarafından odanın penceresinin başka tarafından ateş açıldı.

Saldırganın silahı orduda da kullanılan modellerdendi: 0.30 kalibrelik bir M1 karabina tüfek. Camı delip geçen kurşunlar, Siegel’ın başına ve gövdesine isabet etti. Kurşunlardan biri sağ yanağından girip sol yanağından çıktı. Bir başkası ise burun kemiğini delip sol gözünü yuvasından çıkardı. Siegel o sırada 41 yaşındaydı.

Siegel’ın Hills’in konutunda bedenine isabet eden 9 kurşunla can vermesinin akabinde, polis birçok teoriyi değerlendirmeye aldı. Yeraltı dünyasında bir anda bu cinayete neden olan mutabakatlar ya da vur buyruğunu veren öfkeli şahıslara dair spekülasyonlar, söylentiler ve fısıltılarla doldu. Hill’in olay sırasında Fransa’da olması da başları karıştırıyordu. Genç bayan, birilerinin Siegel’ı öldürme planı yaptığını evvelden haber almış olabilir miydi?

KÜBA’DAKİ SAKLI TOPLANTIDA NE KONUŞULDU?

Doğrusunu söylemek gerekirse kimse gerçek düzgün bir şey bilmiyordu (ve hâlâ da bilmiyor). Kesin olan az sayıdaki şeyden biri Meyer Lansky ve adamlarının Siegel’la yaptıkları son iş muahedesinden dolayı şad olmadığıydı.

O memnuniyetsizliğin Küba’da yapılan saklı bir toplantıda masaya yatırıldığı ve Siegel’ı öldürme kararı alındığı o günlerde ortaya atılan tezler ortasındaydı. Bu teori en mümkün seçenek üzere görünüyordu. Lansky’nin adamlarının Siegel öldükten sonra dakikalar içinde Flamingo’nun denetimini ele geçirmesi de bu ihtimali kuvvetlendiriyordu. Lakin hiçbir şey kanıtlanamadı.

Öne çıkan bir başka ihtimal, hücumun Siegel’ın dövdürttüğü kimliği açıklanmayan bir kişinin intikamı olduğu istikametindeydi. Üçüncü ihtimal ise Siegel’ı öldürtenin Hill’in erkek kardeşlerinden biri olduğuna işaret ediyordu. Hill ve Siegel ortasındaki münasebette kopan fırtınalar cümle alemin lisanında olduğundan bu da kulağa çok mümkün geliyordu.

SIEGEL’IN ÇOK YAKININDAN BİR İTİRAF GELDİ

Olayı aydınlatma istikametindeki en büyük adımlardan biri Ekim 2014’te atıldı. Los Angeles Magazine’de yayımlanan Amy Wallace imzalı evrak, Siegel’ın başına ne geldiğine dair değerli ipuçları içeriyordu.

Uzun vakit boyunca Siegel’ın iş ortağı ve yakın arkadaşı olan Moe Sedway’in oğlu Robbie, ölmeden kısa bir mühlet evvel dergiye kıymetli bir aile sırrını açıklamıştı. Sedway’in dediğine nazaran, annesi Bee, Robbie’ye Siegel’ın öldürülmesinin gerisinde babasının olduğunu söylemişti.

Habere nazaran, Siegel’ın öldürüldüğü periyotta Sedway, Lansky ismine Flamingo’nun mali işlerini yönetiyordu. Siegel ise bu durumdan hiç şad değildi. Her kuruşun hesabını Sedway aracılığıyla Lansky’e vermek zorunda kalıyor “sürekli izlenmekten ve çocuk muamelesi görmekten” şikâyet ediyordu.

Bee’nin dediğine nazaran, Siegel, Mart 1947’de Sedway dışındaki tüm adamlarının iştirakiyle gerçekleşen bir toplantıda tahammülünü yeterlice kaybetmiş ve “Moe’nun gitmesini istiyorum. Çok kolay. Moe’yu vurduracağım, bedenini modüllere ayıracağım ve Flamingo Otel’in mutfağındaki çöp öğütücüsüne atacağım” formunda fecî tehditler savurmuştu.

Aktör George Raft, 1944’te bir davada Siegel lehine tanıklık etmişti

SEDWAY EVVEL DAVRANDI

Bu kelamları toplantıdaki birinden duyan Sedway çabucak eşine haber vermişti. Bee apar topar Vegas’a eşinin yanına gitmiş ve o periyot sevgilisi olan Matthew “Moose” Pandza’dan Sedway’i muhafazası için yardım istemiş, iki adam kısa mühlet içinde etle tırnak üzere ayrılmaz olmuştu.

Sedway bir noktada “en yeterli savunma saldırıdır” taktiğine başvurmaya karar vermişti ve Siegel’ın bu tehditleri savurmasından üç ay sonra o da bir toplantı düzenlemişti. Bu defa tek davet edilmeyen kişi Siegel’dı. Daima dehşet içinde yaşamaktan bıktığını belirten Sedway toplantıda, “Moose, ondan kurtulmamız lazım. Öteki bir tahlil var mı ki?” diye konuşmuştu.

Daha sonra Lansky’nin de görüşü ve Siegel’ı öldürmek için oluru alınmıştı. Tek bir kuralı vardı Lansky’nin: “Aileden” kimse olaya bulaşmayacaktı. Bunun üzerine Pandza, tetiği çekmekte istekli oldu. Kendisinin rastgele bir sabıkası yoktu. Uzaktan bakana kendi halinde bir vinç operatörü üzere görünüyordu. Münasebetiyle kimse ondan şüphelenmezdi. Üstelik silah kullanmayı da biliyordu. “Ateş edebilirim. Çocukken babamla daima ava giderdik” demişti Sedway’e…

Sonrası malum: Günler süren atış talimleri ve 20 Haziran günü Siegel’ın sonunu getiren o silahlı taarruz yaşandı. Bee Sedway’in dediğine nazaran Pandza Siegel’ı öldürdükten çabucak sonra silahı kesimlere ayırıp farklı yerlere attığından ortada bir ispat da kalmamıştı.

“BİZ YALNIZCA BİRBİRİMİZİ ÖLDÜRÜRÜZ”

Siegel’ın vefatının akabinde Flamingo’nun idaresinin direkt Sedway’e geçmiş olduğu da düşünüldüğünde, bu teori kulağa epey ikna edici geliyor lakin belgeyi kapatmak için gerekli kesin deliller açısından biraz zayıf kalıyor. Başka yandan katil ister yakın dostu olsun ister mafyadaki ortakları, Siegel’ın bunu şaşırtan bulmayacağı da söyleniyor.

Flamingo’nun inşaatı sırasında yaşanan bir olayla ilgili anlatılan bir anekdot da bunu çok net yansıtıyor.

Söylenene nazaran, inşaatta çalışan şirketlerden birinin yöneticisi etrafta sık sık karanlık adamlar görmekten kaygılıydı. Bunu işverenine söylediğinde Siegel, adamı rahatlatmak ve inançta olduğuna ikna etmek için tek bir cümle söylemişti: “Merak etme, biz yalnızca birbirimizi öldürürüz…”

Annette Benning ve Warren Beatty

Sözün kısası Bugsy’nin başına ne geldiği ortadan geçen 75 yıla rağmen hala aydınlatılabilmiş değil. Lakin bu ünlü gangsterin sonu gelmez hırslarının bir formda kurbanı olduğunu söylemek mümkün.

Tüm dünyanın hala merak ettiği gerçeklerin ortaya çıkması için ise o periyodun şahitlerinin tabirlerine gereksinim var.