Ayetel Kürsi Türkçe Okunuşu Bismillahirrahmânirrahîm.Allâhü lâ ilâhe illâ hüve’l-hayyü’l-kayyûm,lâ te’huzühû sinetün ve lâ nevm, lehû mâ fi …
Ayetel Kürsi Okunuşu
Bismillahirrahmânirrahîm.
Allâhü lâ ilâhe illâ hüve’l-hayyü’l-kayyûm,
lâ te’huzühû sinetün ve lâ nevm,
lehû mâ fi’ssemâvâti ve mâ fi’l-ard,
men-ze’l-lezî yeşfe’u ‘indehû illâ bi-iznih,
ya’lemü mâ beyne eydîhim ve mâ halfehüm,
ve lâ yuhîtûne bi-şey’in min‘ılmihî illâ bimâ şâe, vesi’a kürsiyyühü’s-semâvâti ve’l-ard
ve lâ yeûdühû hifzuhumâ ve hüve’laliyyü’l-azîm.
1. Şanlı Peygamberimiz: ‘Bakara Müddetinde bir âyet var ki, O Kur’ân âyetlerinin seyyididir (ulusu – efendisi – en faziletlisidir). Bu Ayetel Kürsidir. Ayetel Kürsî içinde şeytan bulunan bir konutta okunsa; şeytan, o konuttan feryad ederek kaçar ve sur’atle oradan uzaklaşır. O faziletli âyet, AyetelKürsidir buyurmuştur.
2. “Yatağınıza yattığınız (yatacağınız zaman), ‘Ayetel Kürsi’yi okuyunuz. Zira orada bulunduğunuz surece koruyucunuz şahsen Aziz Allah kendisi olur ve sabaha kadar o yatağın etrafına (çevresine) katiyetle şeytan yaklaşamaz.” buyrulmuştur. Tekrar buyrulmuştur ki:
3. ‘Her hangi bir konut ki, içinde ‘Ayetel-Kürsi ve Fatiha Sûresi” okunsa, o gün içinde o meskende bulunanlara hiçbir ziyan ve musibet gelmez. İns ve cin şerrinde emniyette bulunur. Nazar değme olayı da asla olmaz.
Kendi konutunda yahut bulunduğun rastgele bir meskende yahut rastgele bir yerde korkusuzca emniyet ve huzur içinde bulunmak istiyorsan, bu müddetleri oku.
Ayetel-Kürsiyi hiçbir vakit lisanından bırakma. Kendin okuduğun üzere çoluk çocuğuna da öğret. Onlar da okusun. Sen de oku. Dünya bu, kaygısı de var, sıkıntısı de var. Dünyanın sıkıntısından, sıkıntısından Ayetel Kürsiyi okuyarak Allah’ın aziz kudretine sığınmış olur. O ulu kudret sahibi Rabbimizden yardım dilemiş oluruz. O da bize çabucak yardımını lütfeder.İnsan şeytanlarının şerrinden, cin şeytanlarının şerrinden ve makûs ruhlu, hain gözlü ismi kimselerin şerrinden emin olmuş olursun.
Ayetel Kürsiyle birlikte “İhlas-Felak-Nâs ve Fatiha” müddetlerini de oku.
Ayetel Kürsi İsm-i Â’zamdır. Bir dileği olan evvel Ayetel-Kürsi’yi okumalı ve sonunda da her ne üzere muhtaçlığı haceti, dileği varsa onları Cenâb-ı Haktan dilemeli (istemeli) dir.Yani, bir kimse bütün duâlannın kabul olmasını istiyorsa bol bol Ayetel Kürsi okumalıdır. Bir şeyden, bir hadiseden korkan kimse, 3-5-7 defa Ayetel Kürsi okuyarak o korktuğu şeyin şerrinden Allah’a sığınmalıdır. “Ya Rabbi, okuduğum Ayetel Kürsi hürmetine bu şeyin şerrinden sana sığınırım’ diye yalvaran kulunu Cenâb-ı Hak yoksun bırakmaz.
4. Tekrar Hadis-i Şerifde buyrulmuştur ki: ‘Her kim, yatağına yattığında “Ayetel-Kürsi’yi okursa, Cenâb-ı Hak, o kulunu sabaha kadar koruyacak iki melek görevlendirir.”
Cenâb-ı Allah’ın kullarına olan merhametini düşün!… Sen, yatağında huzur içinde uyuyasın diye. Senin için iki meleğini görevlendirmiş ve seni koruyorlar. “Aman Allâh’ım sen ne büyüksün ne çok merhametlisin!…’5. ‘Her kim, konutundan çıkarken “Ayetel Kürsi’yi okursa, Allah Teâlâ, o kimse için yetmiş melek görevlendirir. Bu melekler, Ayetel-Kürsî okuyan bu kimseye dua ederler, himaye ederler.” Bu durum konutuna selâmetle dönünceye kadar devam eder.
6. ‘Evine dönerken de Ayetel-Kürsi’yi okuyan kimse, fakirlik çekmez, yoksulluk kaygısı görmez. Konutundan çıkarken ve konutuna girerken okuduğu iki Ayetel-Kürsî hürmetine sabahtan akşama kadar işleri hayırla selâmette olur.’
7. ‘Her kim, dara düşdüğünde, düşünce ve buhrana girdiğinde Ayetel Kürsi’yi okursa, Cenâb-ı Hak, bu kulunun imdadına (yardımına) yetişir.”
Ayetel Kürsi’nin Tefsirini Okumak İçin Sayfanın Devamını Görüntüleyebilirsiniz.
İçinde Allah’ın kürsüsü zikredildiği için “Âyetü’l-kürsî” ismiyle anılan bu âyet hem muhtevası hem de üstün özellikleri sebebiyle dikkat çekmiş, hakkında hadisler vârit olmuş, çok okunmuş, şifa ve korunmaya vesile kılınmıştır. Kelime-i şehâdet ve İhlâs müddetleri nasıl İslâm inancının özünü ihtiva ediyor ve insanlara Allah Teâlâ’yı tanıtıyorsa Ayet-el Kürsi de –onlardan daha geniş ve ayrıntılı olarak– bu özelliği taşımaktadır. Bir evvelki âyette peygamberlerin getirdiği bu denli âyet ve “beyyine”ye (imana götüren işaret ve delil) karşın insanların ihtilâfa düştükleri, kiminin küfrü kiminin imanı tercih ettiği zikredilmişti. İnsanı imana götüren kanıtlar, aklını kullanarak üzerinde düşüneceği “kendisinde ve yakından uzağa etrafında (enfüs ve âfâk)”, peygamberleri desteklemek üzere Allah’ın onlara lutfettiği mûcizelerde ve vahiy yoluyla yapılan “sağlam kanıtlara dayalı kelamlı açıklamalar”da görülmektedir. Bu âyet gerçek mâbudu arayanlar için eşsiz ve diğer hiçbir kaynaktan elde edilemez bir açıklamadır, kanıttır.
Şevkânî’nin Buhârî, Müslim, Nesâî, Ahmed b. Hanbel üzere sahih kaynaklardan derlediği hadislerden birkaçı bile bu âyetin kıymeti hakkında bir fikir edinmeye yetecektir:Hz. Peygamber, Übey b. Kâ‘b’a “Allah’ın kitabından hangi âyet en büyüğüdür” diye sorup “Âyetü’l-kürsî’dir” yanıtını alınca onu tebrik etmiştir (Müslim, “Müsâfirîn”, 258).Yine Übey’in hurmasına şeytana tâbi bir cin musallat olmuş; vermeyi, dağıtmayı seven Übey’i bundan vazgeçirmek üzere hurmayı aşırmaya başlamıştı. Übey mahlûku takip ederek yakaladı. Garip bir formu vardı. Onunla konuşunca kimliğini ve niyetini anladı. Kendilerinden nasıl kurtulabileceğini sorunca “Bakara sûresindeki kürsü âyeti ile” dedi ve ekledi: “Onu akşamda okuyan sabaha kadar, sabahta okuyan akşama kadar bizden korunmuş olur.” Sabah olunca Übey durumu Hz. Peygamber’e aktardı. Resûlullah, “Habis gerçek söylemiş” buyurdu.
ayetel-kursi-okunusu-ve-turkce-anlami-ayet-el-kursi-duasi-turkce-arapca-yazilisi-meali-ve-tefsiri
Buhârî’de de Ebû Hüreyre’den naklen üsttekine yakın bir rivayet vardır. Hz. Peygamber’e hadiseyi anlatınca şeytan olduğunu öğrendiği hırsız Ebû Hüreyre’ye şöyle demiştir: “Yatağına yatınca Âyetü’l-kürsî’yi oku, devamlı olarak Allah’tan bir koruyucun olacak ve sabaha kadar sana şeytan yaklaşamayacaktır.” Allah varlığı ezelî, ebedî, mecburî ve kendinden olan, her şeyi yaratan, her şeyin mâliki ve mukadderatının hâkimi, her şeyi bilen ve her şeye kadir olan… büyük mevlânın öz ismidir. Bu öz isim zikredildikten sonra hem O’nun vahdâniyeti (birliği, tekliği) hem de İslâm’ın getirdiği imanın tevhid özelliği açıklanmak üzere “O’ndan öbür ilah yoktur” buyurulmuştur.
Müşrikler elleriyle yaptıkları putlara tapmakta idiler. Bunlar cansız eşyadan yapılırdı. Canı bile olmayan varlığın ilâh olamayacağını tabir etmek üzere çabucak gerisinden “O diridir” buyurulmuştur. Evet Allah diridir, O’nun hayat sıfatı vardır ve tıpkı öbür isimleri ve sıfatları üzere bunun da mahiyetini fakat kendisi bilmektedir.Gerek Araplar’daki gerekse öteki kavimlerdeki müşriklerin birden fazla büyük bir Allah’a inanmakla birlikte bunun yanında –her birine bir fonksiyon tanıdıkları– kelamda yaradanlara inanmışlardır. Bu inanç tevhide alışılmamıştır.
Tevhidi açıklayarak başlayan âyet, Allah Teâlâ’nın “kayyûm” sıfatını zikrederek “küçük, aracı, özel vazifeli… tanrılar”a gerek bulunmadığını söz etmektedir. Zira kayyûm, “bütün varlıkları görüp gözeten, yöneten, bir an bile onları bilgi ve ilgisi dışında tutmayan” demektir.
Ayetel Kürsi’nin Tefsiri
“Onu ne uyku basar ne uyur” cümlesi, hay ve kayyûm sıfatlarını pekiştirmekte ve biraz daha anlaşılmasını sağlamaktadır. Uyku basan yahut fiilen uyuyan birinin nezaret, idare, müdafaa üzere işleri yerine getirmesi mümkün değildir. Allah Teâlâ’nın kayyûmluğu kâmil ve kesintisiz olduğuna, daha doğrusu kayyûm sıfatı bunu söz ettiğine nazaran O’nu ne uyku basar ne de uyur.Yerde ve gökte ne varsa –başka hiçbir kimseye değil– O’na aittir; yaratanı da gerçek sahibi de O’dur.
Âyetin bu mânayı tabir eden kesimi “Yalnız O’na aittir” kısmıyla tevhidi öğretirken “başkasına değil” mânasıyla de şirkin çeşitlerini reddetmektedir. Zira müşrik toplumlar varlıkları yaratılış, aidiyet ve yetki bakımlarından çeşitli kelamda rabler ortasında paylaştırmışlar; meselâ yıldız, gök, yer… rablerinden kelam etmişlerdir. “Yerde ve gökte” tabiri Arapça’da “bütün varlıklar” mânasında kullanılmakta, ismine yer ve gök denilmeyen yahut maddî mânada yere ve göğe dahil bulunmayan yerler ve buradaki varlıklar da bu sözün içine girmektedir.
Allah’a ortak koşan kâfirlerin bir kısmı, bu ortakların O’na denk olduklarına değil, O’nun nezdinde reddedilemez şefaat, geri çevrilemez aracılık hakkına sahip bulunduklarına inanmakta ve putlara bu anlayış içinde tapınmaktadırlar. “Allah katında, O müsaade vermedikçe hiçbir kimse şefaat edemez” mânasındaki cümle bu inancın asılsızlığını ortaya koymakta; şefaatin de müsaadeye bağlı bulunduğunu, O müsaade vermedikçe ve dilemedikçe kimsenin bu türlü bir yetki ve imkâna sahip olamayacağını özlü ve tesirli bir halde zihinlere yerleştirmektedir.
Allah katında kendisine şefaat müsaadesi verilenlerin durumu ve yetkileri, ödül merasimlerinde mükafatları vermek üzere kürsüye çağrılan gurur konuklarınınkine benzemektedir. Mükafatın kime verileceğini bilen ve belirleyen onlar değildir. Lakin bu merasimi tertipleyenlere nazaran onlar, gururlu, hürmete lâyık, büyük kimseler olduklarından kendilerine bu türlü bir imtiyaz verilmiştir. Allah katında şefaatlerine müsaade verilecek olanlar da Allah’a yakın ve sevgili kullar olacaktır.
Allah’tan öbür bütün şuur ve bilgi sahiplerinin bilgileri sonludur, yanlışsız da yanlış da olmaya açıktır. Bu genel gerçek şefaat sıkıntısına uygulandığında kimin şefaate lâyık olduğunun da fakat Allah tarafından bilineceği anlaşılır. Zira dış görünüşü (mâ beyne eydîhim) itibariyle şefaate lâyık görülenlerin, kullar tarafından görülemeyen ve bilinemeyen iç yüzleri (mâ halfehüm) itibariyle bu türlü olmamaları mümkündür. Allah birdir ve sırf O ibadete lâyıktır; zira O’ndan diğer olmuşu, olacağı, kapalıyı, açığı, geçmişi, geleceği, görüleni, gaybı bilen yoktur.
Kürsî (kürsü), “koltuk, sandalye, taht” manalarına gelir. Mecazi olarak saltanat, hükümranlık, mülk mânalarında da kullanılmaktadır. Allah Teâlâ’nın, üzerine oturulan maddî alet mânasında kürsüsü olamayacağından –bu O’nun şahsen açıkladığı aziz sıfatlarına muhalif düştüğünden– burada kürsüden bir öbür mânanın kastedilmiş olması gerekir. Esasen Kur’an’da “Allah’ın…” denilen her şeyi, O’nun varlığına dahil yahut kullandığı bir şey olarak anlamak da yanlışsız değildir. Meselâ “Allah’ın meskeni, Allah’ın ruhu, Allah’ın buyruğu, Allah’ın kölesi” tamlamalarında Allah’a ilişkin olan şeyler böyledir.
Bunlar ne O’nun varlığının bir modülüdür ne de kullandığı araçlardır; değer ve erdemlerinden ötürü O’nun” diye tanımlanmışlardır. İbn Abbas’a nazaran kürsüden gaye ilimdir. O’nun ilmi her şeyi kaplar. Âyetin bu kısmını, “kürsüden niyet O’nun hükümranlığıdır ve buna hudut yoktur, hiçbir şey O’nun dışında kalamaz” yahut “Allah semavatı, arzı, arşı Kur’an’da zikretmiş, ama bunlardan gayenin ne olduğunu açıklamamıştır. Kürsüsü de bu türlü bir varlıktır, yerleri ve gökleri içine alacak kadar geniştir. Ne ve nasıl olduğunu ise lakin kendisi bilmektedir” formunda anlamak mümkündür.Yüce, kâmil, eşsiz sıfatlarının bir kısmı âyette zikredilen ulu Allah’a, kulların sonsuz üzere gördükleri kâinatı korumak, gözetmek ve yönetmek elbette güç gelmeyecek, O’nu yormayacak, meşgul bile etmeyecektir. Zira O büyüklerden büyüktür, kimse bilmez birçoktur.
Felak Müddeti Okunuşu
Kul e’ûzü birabbil felak
Min şerri mâ halak
Ve min şerri ğasikın izâ vekab
Ve min şerrinneffâsâti fil’ukad
Ve min şerri hâsidin izâ hased
Felak Mühleti Manası
De ki: “Sığınırım o sabahın Rabbine,
Yarattığı şeylerin şerrinden,
Karanlığı çöküp bastırdığında bir gecenin şerrinden,
o düğümlere üfleyen üfürükçülerin şerrinden
ve kıskançlık gösterdiğinde bir kıskancın şerrinden!”
Nas Müddeti Okunuşu
Kul e’ûzü birabbinnâs
Melikinnâs
İlâhinnâs
Min şerrilvesvâsilhannâs
Ellezî yüvesvisü fî sudûrinnâsi
Minelcinneti vennâs
Nas Müddeti Manası
De ki: Sığınırım ben insanların Rabbine,
İnsanların hükümdarına,
İnsanların ilahına,
O sinsi vesvesecinin şerrinden.
O ki, insanların göğüslerine vesveseler fısıldar.
Gerek cinlerden, gerek insanlardan.
İhlas Müddeti Okunuşu
Kul hüvellâhü ehad
Allâhüssamed
Lem yelid ve lem yûled
Ve lem yekün lehû küfüven ehad
İhlas Mühleti Manası
De ki; O Allah bir tektir.
Allah eksiksiz, sameddir (Bütün varlıklar O’na muhtaç, ama O, hiç bir şeye muhtaç değildir).
Doğurmadı ve doğurulmadı
O ‘na bir denk de olmadı.
Fatiha Müddeti Okunuşu
Bismillahirrahmanirrahim
Elhamdulillâhi rabbil’alemin
Errahmânir’rahim
Mâliki yevmiddin
İyyâke na’budu Ve iyyâke neste’în
İhdinessirâtal mustakîm
Sirâtallezine en’amte aleyhim
Ğayrilmağdûbi aleyhim ve leddâllîn
Fatiha Müddeti Manası
Rahman ve Rahim olan Allah’ın ismiyle
Hamd, Alemlerin Rabbi
Rahman, Rahim Hesap ve ceza gününün maliki Allah’a mahsustur.
Yalnız sana ibadet ederiz ve yalnız senden yardım dileriz.
Bizi hakikat yola,
Kendilerine nimet verdiklerinin yoluna ilet, gazaba uğrayanlarınkine ve sapkınlarınkine değil.
AYETEL KÜRSİ OKUNUŞU