Tuba Torun Sessizliğini Bozdu: ‘Utanması Gerekenler Özel Hayatı İfşa Edenler’

CHP İstanbul Milletvekili Aykut Erdoğdu’nun eski eşiyle olan ses kayıtlarının toplumsal medyaya sızdırılmasının akabinde, eşi Erdoğdu ile birlikte CHP’den istifa eden Tuba Torun, yaşananların akabinde birinci kere konuştu.

TELE 1’den Esma Yapan ve Fırat Yeşilçınar’a açıklamalarda bulunan Torun, kayıtların çıktığı birinci andan itibaren eşi Aykut Erdoğdu’nun yanında olduğunu vurgulayarak, “Özrünü kabul ettim” dedi.

Torun, hiçbir cürüm işlemediklerini, buna karşın canlı ‘canlı boğulduklarını’ ve ‘sivil mevte terk edildiklerini’ belirterek, “Dünyada birçok insan ve çoğunlukla bayanlar özel hayatının ifşasıyla tehdit ediliyor. Bazıları bu yüzden yaşamaktan vazgeçiyor. Bu hataların en tehlikelisi. Çünkü, ataerkil toplumsal normların dışına çıktığınız anda dışlanıyorsunuz” ifadelerini kullandı.

Siyasete bayan hakları gayreti yürütmek için girdiğini kaydeden Torun, “Birçok insanın düşündüğünün tersine gayem milletvekili olmak olmadı. Milletvekili olmak sadece bir araçtı. Deva, o yolu yürümekti. Değişim, yolu yürümekle ilgilidir, bir yere varmakla değil” değerlendirmesinde bulundu.

Torun ayrıyeten kendisinin de yer aldığı ses kayıtlarının manipüle edildiğini lisana getirerek, “İfşa edilen kendi ses kaydımda ‘erkek siyaseti’ eleştiriyordum. O ses kaydı bile manipüle edildi ‘dolarla milletvekili’ diye. Meğer ‘yalanla dolanla milletvekili’ diyorum. ‘Kim bu dolarla milletvekili olanlar?” diye soranlar olmuş, en azından bu yanlışı düzeltmiş olayım” formunda konuştu.

Özel hayatımıza ait hata teşkil eden kayıtların ortaya çıkmasıyla en az %60’ının bot hesap olduğu yorumlar denizinde canlı canlı boğulduk. Bu esnada takviye olan, anlayan, savunan sayısız insan da oldu. Öncelikle onlara hepimiz ismine çok teşekkür ederim; zira çok sefer deneyimledim ki, dünya gemisini nefret saçanların kirli lisanları değil, aklı başında insanların sessiz kalması batırıyor.

Kayıtların ortaya çıktığı birinci andan itibaren eşimin yanında oldum. Özrünü kabul ettim.

Sivil mevte terk edildik’

Siyasetin bunun üzerinden ilerlememesi gerektiğini düşünüyorum. Bu noktada bir mağduriyet varsa, döktüğü emeğine bu ülke için vermiş olduğu uğraşa hata teşkil eden özel hayata ait kayıtlar üzerinden ortadan kaldırmaya çalışan şahısların sorgulanması gerektiğini düşünüyorum. Ben burada eşimle birlikte hareket etmek istedim. Ceza hukukunda mahpus cezası olağanda kabahat işleyen kişinin toplumdan dışlanması mantığı üzerine konseyidir lakin biz hiçbir cürüm işlemedik. Bir nevi sivil mevte terk edildik.

‘Utanması gerekenler özel hayatı ifşa edenler’

Dünyada birçok insan ve çoğunlukla bayanlar özel hayatının ifşasıyla tehdit ediliyor. Bazıları bu yüzden yaşamaktan vazgeçiyor. Bu cürümlerin en tehlikelisi. Çünkü, ataerkil toplumsal normların dışına çıktığınız anda dışlanıyorsunuz. Meğer, cürüm işlememişsiniz. Hatalı olan siz değilsiniz. Utanması gereken siz değilsiniz. Tersine, utanması gerekenler özel hayatınızı kullanarak tüm emeğinizi, gayretinizi çöpe atmaya çalışanlar. Onur ve erdem, erkek dünyanın belirlediği tariflerden ibaret değil.

Ağır bir lince maruz kaldım. Birileri için manevi tazminat ve kabahat duyurusu hakkım gizlidir. Kabahat teşkil eden birtakım kayıtlar ortaya koydu ve bütün çabayı haksız bir yere koymaya çalıştılar. Hak edilmemiş üzere göstermeye çalıştılar.

Ben yıllar evvel, bu tariflere karşı çıktığım için, çok daha evvelce başlayan bayan hakları çabamın bir kesimi olarak tek başıma gidip bir siyasi partiye üye oldum. Ataerkinin en katı halini barındıran siyaset değişmeden eşitliğin sağlanamayacağının farkındaydım. Tam da bu yüzden, bayan ve insan hakları uğraşım, siyasetten hep öncelikli oldu. Birçok insanın düşündüğünün bilakis maksadım milletvekili olmak olmadı. Milletvekili olmak sırf bir araçtı. Deva, o yolu yürümekti. Değişim, yolu yürümekle ilgilidir, bir yere varmakla değil.

Elinde oy çuvalıyla tuvalete giden sandık liderlerinin peşinde koşarak başlayan siyasi hayatım, birinci periyot en yüksek oyla Partimin Yüksek Disiplin Kurulu’na girerek devam etti. Birçok insan bu muvaffakiyetin gerisinde birilerini arasa da tüm bunları aslında yalnız ve yalnız kendi gayretimle yaptım. Tüm söylentilere kulak tıkayıp daha da şevkle çalışmaya devam ettim. Avukatlık- siyaset ve feminist gayret üçgeninde nefesim kesilinceye kadar çalıştım. 4 yıl her hafta atlamadan Gazete Duvar’da yazdım, 3 yıl bayan haklarına ait program yaptım. Yüzlerce programa, panele katıldım. Partimle bayan STK’lar ortasında köprü olmaya çalıştım. STK’ların avukatlığını yaptım. Tüm mecralarda gelen her bildirisi tek tek yanıtlamaya çalıştım. Kimi vakit tükendim. 3 gün dinlendim, geri geldim. Zira öteki türlü yaşamayı bilmiyorum.

Son kurultayda anahtar listede değildim. Düşündüğümden çok daha fazla kişinin teşvikiyle alana çıktım. Delegeden tek tek oy istedim. Çalışmalarımı bilen de biliyormuş, onu gördüm ve bayan kotasının da yardımıyla liste delerek YDK’ya tekrar girdim. Bu gururu ter dökerek yaşadım.

Siyaseti öğrendikçe sorgulamaya başladım. Siyaset yaptığım süreçte hiçbir grubun kanadı altına girmedim. Daha fazla beceremedim. “Erkek” üzere davranmadım. Kimi vakit Parti üyesi olduğum için söylemek istediklerimi söyleyemedim. Çokça vakit partimle bayan hareketi ortasında sıkıştım kaldım. Ağır linçler atlattım. Çok seferler istifayı düşündüm. Ancak önemli bir dayanağım de vardı. Hala var. Çabucak her gün “Size muhtaçlığımız var, sizi artık Meclis’te görmek istiyoruz iletileri telefonları aldım. Genç arkadaşlardan özellikle hukuk öğrencilerinden “Örnek alıyoruz” bildirileri aldıkça “Olmaz, devam” dedim, güçlendim. Bayanlar hep yanımdaydı. En çok teşekkürü onlara ettim. Kelamın özü, siyasetten çok çabayı sevdiğimden devam ettim.

Kendimi çok fazla açıklamış üzere oldum kusura bakmayın; zira çok fazla sustum.

İfşa edilen kendi ses kaydımda “erkek siyaseti” eleştiriyordum. O ses kaydı bile manipüle edildi “dolarla milletvekili” diye. Meğer “yalanla dolanla milletvekili” diyorum. “Kim bu dolarla milletvekili olanlar?” diye soranlar olmuş, en azından bu yanlışı düzeltmiş olayım.

Her şeye karşın, bir gün düzgünlüğün kazanacağına inananlar, tüm kötülük direncine karşın kaydeder, iz bırakır. İz bırakmak, ter dökmektir. Bizler -ötelenenler, dışlananlar- her gün, her mecrada varlık gayreti veriyoruz. Bizim takip ettiğimiz izler, ter döken bayanların, kimseye eklentisiz, herkesten bağımsız olmasına hayret edilen bayanların, “Ben varım!” dedikçe “Sen aslında yoksun!” denilen bayanların izleridir. Bizim takip ettiğimiz izler; Füruğ Ferruhzad’ın, Camille Claudel’in, Marie Curie’nin, Virginia Woolf’un, Hypatia’nın, Olympe De Gouges’un, Nezihe Muhiddin’in ve ismini saymakla bitiremeyeceğim -ve hatta ismini dahi bilmediğim- daha kaç ter döken bayanın izleridir. Ayrıcalıklarından vazgeçmek istemeyen kimse sevinmesin; bu gayret devam edecek. Ve kimse üzülmesin; bu çaba, devam edecek.