Çocuklara Cinsel İstismardan Korunma Önerileri

Dünya Çocuğa Yönelik Cinsel İstismarı Tedbire Günü’nde tekliflerde bulunan Gaziemir Belediyesi’nde vazifeli Toplumsal Hizmet Uzmanı Hatice Saraç, hakikat irtibatın altını çizerek, “Unutmayalım ki cinsel eğitim ailede başlayıp okulda devam eder” dedi.

Gaziemir Belediyesi Toplumsal Yardım İşleri Müdürlüğü’nde misyon yapan Toplumsal Hizmet Uzmanı Hatice Saraç, Dünya Çocuğa Yönelik Cinsel İstismarı Tedbire Günü’nde, çocuklarını cinsel istismardan korunması konusunda anne ve babalara tekliflerde bulundu. Ailelerin çocuklarıyla kuracağı olumlu bağlantının cinsel istismarı engellemede birinci anahtar olduğunu belirten, “Unutmayalım ki cinsel eğitim ailede başlayıp okulda devam eder” diyen Hatice Saraç, “Çocuklara 3 yaşından itibaren mahremiyet algısını öğretmeye başlamalıyız.4 yaşından itibaren ise çocuklarda ‘dokunulması yasak yerlerim’ refleksini geliştirmeliyiz. 7 yaşından sonra ise çocuğun özel bölgelerinin diğerlerince görülmesine müsaade vermemeliyiz” diye konuştu.

Ailelerin gerçek irtibatla çocuklara cinsel eğitim vermesinin kıymetine dikkat çeken Hatice Saraç, “İlk olarak çocuklarımıza dudak, bacak ortası, popo ve göğüs bölgelerinin bedenimizin dört özel bölgesi olduğunu anlatmalıyız. Özel bölgeler hakkında bilgi verirken vajina/vulva- penis demekten çekinmemeliyiz. Diğer isimlerle lakap takarak adlandırmamalıyız” teklifinde bulundu.

Her çocuğun bir birey olduğu ve hakları olduğunu tabir eden Hatice Saraç, tavsiyelerini şöyle sıraladı:

“Çocukların giysilerini, iç çamaşırlarını ya da bezini oburlarının yanında değiştirmemeliyiz. Çocuklara el latifesi, vurarak sevme, gıdıklama, sıkıştırma üzere hoşlanmadıkları davranışları yapmamalıyız. Öz bakım sorumluluğunu üstlenebilecek yaşa geldiği halde tuvalet sonrası paklığını yapmak, banyo yaptırmak üzere mevzularda çocuğun özel alanına dahil olmamalıyız. Çocukların ‘Hayır’ deme hakkı vardır. Vücutları hakkında bir şeyi istemediklerinde hayır demesine hürmet duymalıyız. Çocuklara zorla yemek yedirmemeli, istemediği kıyafetleri giydirmemeliyiz. ‘Gel bana sarıl’ yerine ‘sana sarılabilir miyim?’, ‘Elimi tut’ yerine  ‘Elini tutabilir miyim?’,  ‘Yaralanan yerine bakabilir miyim?’ üzere soruları günlük hayatın bir rutini haline getirmeliyiz. Yani vücuduna yönelik her davranışta çocuğun onayını almalıyız. Çocuklara ‘Öpersen sana çikolata alırım,’ ‘Sarılırsan sana oyuncak veririm’ üzere vaatlerde bulunmamalıyız. Çocuğu eleştirmeden, kızmadan hislerini kabul ederek dinlemeliyiz. Yardım istediklerinde çocukların taleplerini geçiştirmemeli ve geri çevirmemeliyiz”