Pandemi Döneminin Ebeveyn Açmazı: Ders Mi? Oyun Mu?

Pandemi nedeniyle meskene taşınan çevrimiçi dersler, ödevler ve farklılaşan ömür rutini ebeveynlerle çocukları adeta bir çıkmaza soktu. Toplumsal ortamlarından uzaklaşan çocukların tasa ve korkuya bağlı his durumları süratle değişmeye başladı. Yetişkinlerin üzerindeki baskı arttı. Pekala, anne ve babalar bu süreci nasıl yönetmeli? Konutta, oyun – okul istikrarını kurarak barış ortamı sağlamak nasıl mümkün olur? Klinik Psikolog ve DBE Davranış Bilimleri Enstitüsü Kurucu Lideri Emre Konuk anlatıyor…

2020 herkes için güç bir sene oldu. Pandemi, iş ömründen eğitime kadar pek çok alandaki ezberlerimizi bozdu. Yetişkinler için bu yeni COVID-19 sistemine alışmak kolay değil. Pekala ya çocuklar?

Konuta kapanan, arkadaşlarından uzaklaşan ve okulun tüm renklerini dijital ekrana sığdırmak durumunda kalan çocuklarda dert ve derde bağlı öteki his durumları gittikçe artıyor.

Dünya Sıhhat Örgütü pandeminin çocukların psikolojisi üzerindeki tesirini şu formda tanımlıyor: “Tüm çocuklar değişimi algılasa da küçük çocuklar meydana gelen değişiklikleri anlamakta zahmet çekebilir. Kendilerini öfke ile tabir edebilirler. Ebeveynlerine daha yakın olmak isteyebilirler. Anne ve babadan daha fazla talepte bulunabileceklerini fark ettiklerinde ise ebeveynler kendilerini çok baskı altında hissederler.”

Pekala, şu günlerde Türkiye’deki milyonlarca hanede yaşanan ve artık aşina olduğumuz bu tarifteki üzere durumlarla nasıl başa çıkacağız? Pandemi sürecinde ebeveynler çocuklarının COVID-19 krizinin gerilimini ve telaşını nasıl yönetmeli? Çocuğun okul sorumlulukları ve oyun dünyası ortasındaki istikrar nasıl kurulmalı?

Klinik Psikolog ve DBE Davranış Bilimleri Enstitüsü Kurucu Lideri Emre Konuk, sürecin her iki taraf için de sıkıntı olduğuna dikkat çekiyor. Konuk; “Çocukları okul ve ödevler için bilgisayar başına oturtmaya çalışırken oyun ile ilgili sonlandırma getirmek, konutta ders – oyun istikrarını sağlamak nitekim güç. Şayet bu durum ve münasebetleri çocuğa düzgünce izah edilmezse, bilhassa küçük yaş kümesindeki çocuklar ahenk sağlamakta zahmet çekebilir. Çocuk ve ebeveynler ortasında önemli çatışmalar yaşanabilir. Münasebet kötüleşirse, çocuk inadına anne-babanın istediği ya da kıymet verdiği şeyi yapmamaya başlar. Bu nedenle süreci onlara âlâ açıklamalıyız. Bunun ‘evden eğitim’ olduğunu, virüs salgını nedeniyle eğitimin okuldan konuta taşındığını, her gün derslere katılmak zorunda olduğunu net ve kararlı formda izah etmeliyiz. Bu mevzuda anne – baba birebir lisanı kullanmalı ve uygulamada da bu kelamların gerisinde durmalıdır. Ebeveynler takibi elden bırakmamalı, çocuk derslere katılmadığında yaptırımda bulunmalı, özgür vakitlerinde ise cümbüş için onların sevdikleri şeylere vakit tanımalı” diyor.

Çocuklara nasıl dayanak olmalı?

“Net, kararlı, sağlam ve dengeli bir duruş şart” diyen Konuk; “Açıkça belirlenmiş ve esnetmenin çok mümkün olmadığı hudutları görünce çocuklar daha da kabul edici olacaklar ve ahenklerini arttıracaklardır. Çocuklara bilgi vermek kural. Verilecek bilgi çocuğun yaşına, gelişim seviyesine nazaran ayarlanmalı. Ferdî korkular çocuğa yansıtılmamalı. Neden meskende olduğumuz, bu durumun neden hala devam ettiği, önlem maksatlı neler yapmamız gerektiği çocuklara açıkça anlatılmalı. Yeni gelişmeler epey onlara tekrar bilgi vereceğimiz de söylenmeli. O vakit çocuklar çok daha rahat ve inançta hissederler. ‘Evimizdeyiz, inançlı yerimizde… Tüm bunları birlikte atlatacağız, yine dışarı çıkacağız, sen arkadaşlarınla okulda buluşacaksın…’ üzere destekleyen ve umut verici sözlerimizi de eksik etmemeliyiz” diyor.

“Sosyal gelişim olumsuz etkilendi…”

Çocukların toplumsallaşma konusunda yaşadığı meselelere da dikkat çeken Konuk, “Süreç ile birlikte toplumsallaşma, mecburen yalnızca online ortamda devam edecek. Bu durum elbette onların toplumsal gelişimlerini bir oranda olumsuz etkileyecek. Uzaktan da olsa arkadaşlarından kopmamaları için onları desteklemek kıymetli. Arkadaşlarıyla telefondan ve bilgisayardan konuşmalarına, grupça oynadıkları online oyunlara muhakkak ölçüde müsaade verilmeli. Mesken ortamında sohbet vakitleri yaratılmalı; onların da kendi his ve niyetlerini açıklamalarına fırsat verecek, önemsenmiş hissedecekleri, keyifli vakitler oluşturulması ihmal edilmemeli” dedi.

İlkokul 1. sınıflar ve imtihana hazırlananlar en şiddetli grup…

Periyodun ilkokula yeni başlayan öğrencilerle imtihana hazırlanan küme için daha kritik olduğunu aktaran Konuk, “Bu süreçten tahminen de en olumsuz etkilenen öğrenci kümesi onlar oldu. Tüm hayatımız boyunca eğitim-öğretim hayatımızda birinci tecrübelerimizin yeri hayati bir ehemmiyete sahiptir. Bu birinci vakitlerde, öğrenmenin keyifli bir şey olduğu algısını çocuklara verebilmek çok değerlidir. O nedenle onlara baskı kurmadan, öğrendiği her yeni şeyden sonra hoş sözlerle ve sevinçle onu takdir ederek onların seyahatine ortak olmak gerekir. ‘Her geçen gün yeni şeyler öğreniyorsun, büyüyorsun, merak ediyorsun, sorular soruyorsun. Seni bu türlü görmek beni çok keyifli ediyor. Gurur duyuyorum seninle.’ üzere sözlerle onları desteklemeliyiz. Elbette tüm dünyada her manada büyük bir belirsizliğin hâkim olduğu bu yıl, imtihana hazırlanan öğrencilerin tasaları daha da arttı. Maalesef öğrencilerin motivasyonu hayli olumsuz etkilendi ve etkilenmeye devam ediyor. Yetişkinler olarak kaygılarımızı çocuklara yansıtmamaya çalışmalıyız” dedi.

BEYAZ HABER AJANSI (BHA)