Türk Basketbolu’nun yetiştirdiği en değerli antrenörlerden birisi. Tam 5 Avrupa Kupası kazanırken, bunların ikisi son iki dönem, Avrupa’nın tepesi Euroleague’deydi. Mesleği boyunca çalıştığı tüm ekiplerde kupa sevinci yaşayarak bu sayıyı 22’ye yükseltti. Bu yıl yine A Ulusal Takımımız’ın da başına geçen başarılı çalıştırıcı, kısa mühlet evvel yaşadıkları tarihi başarıyı ve gelecek ile ilgili planlarını MİLLİYET için lisana getirdi.
– Dönem başından bu yana çok konuştuk, uzun rotasyonu yetersiz, Petrusev katkı veremiyor, Larkin formsuz, Dunston formsuz… Lakin sonuç şampiyonluk; nasıl oldu bu?
“Sezon başında bizi en çok etkileyen Sertaç’ın gitmesi oldu. Sertaç geçen yılki şampiyonlukta büyük hisse sahibiydi ve ekip ona alışmıştı. O gittikten sonra biz aslında Landel ile anlaşmıştık fakat NBA çıkışı vardı ve olimpiyatlarda çok düzgün oynayınca bu hakkını kullandı. Biz de Petrusev ile bir risk aldık. Genç oyuncu Adriyatik Ligi’nde MVP seçilmişti. Birinci sefer bu türlü üst seviye bir kadroya gelmiş olması, fizikî olarak o güce çıkamaması bizi biraz yanılttı. Dönem başında biz 3 pivotu da kullanmaya çalıştık. O devirde Dunston da çok formsuzdu, herkes artık bu adam oynayamaz diyordu. Ruhsal olarak da geçen yılki Euroleague şampiyonluğunun verdiği doygunluk, özgüven, tahminen de benden başlayarak tüm ekibi etkilen şımarıklık, rakiplerin bize karşı daha motive alana çıkışları, bunlar bizi paniğe soktu ve istediklerimiz olmayınca gerildik. 3 yıl boyunca makine üzere işleyen ekip bu kere teklemeye başladı ve döneme 8’de 7 yenilgiyle başladık.Benim 3 yıllık kredim olmasa, geçen yılın şampiyonu olmasam, 8’de 7 yenilgide Efes’in hocası giderdi ya da hoca grubun yarısını değiştirirdi. Hem bizim hem de bizim gözümüzde oyuncuların o kredisinin olması, dışarıya gidip arayışa gireceğimize grup içinde motivasyonu sağlamaya çalıştık ve sonunda bunu başardık.”
– O yükseliş periyodunu anlatır mısınız?
“Yardımcı antrenörlerimize bilhassa teşekkür ediyorum. Yakup, Tomislav, Cenk… Benim hasta olduğum periyotta alınan bir CSKA galibiyeti ve 2 gün sonrasındaki Fenerbahçe galibiyeti var. Her işte hayır vardır derler ya, ben o sırada gruba çok kızgındım ve tahminen de o gerginlik herkese yansımıştı. Benim 10 günlük hastalığım sırasında bir yumuşama oldu. Herkes biraz sakinleşti. Bir de üzerine Barcelona deplasmanını yaşadık. Haksız yere atılmam, ikili standartı yaşamamız bir his patlamasına yol açtı ve orada da ben kendimi acayip formda motive ettim. Ben o maçta atıldıktan sonra Barcelona soyunma odasında tek başına oturdum ve yarım saat boyunca ‘Biz sizin karşınıza (bunu derken kastım Euroleague organizasyonuydu) tekrar geleceğiz ve o vakit gücümüzü size göstereceğiz’ diye düşündüm. O motivasyon da daha sonra bana çok biçimde yansıdı. Real Madrid galibiyetinin akabinde da kadro eski kimliğine büründü. Oyun olarak Simon ve Beaubois’nın olmamasının da tesiriyle geçen yıllardaki kadar âlâ oynamasak da herkesin bu kadro yalnızca atarak kazanır diye düşündüğü ortamda biz play-off ve final-four’u savunma ile kazandık.”
‘Korkarak yaşayamazsınız’
– Siz kadrosu, oyuncuları çok uygun motive eden bir isimsiniz. Evet basın toplantılarındaki tezli açıklamalar bizim de güzelimize gidiyor lakin sizin için risk değil mi? Kaybederseniz herkes size hamle edecek…
“Korkarak yaşayamazsın. Benim şeklim bu. Evvel kendimi motive ediyorum, kendim inanıyorum, oyuncularımı bu halde motive ediyorum, bunu da dışarıya vuruyorum. Bunu yaparken de biraz da rakiplere gözdağı vermek, onları gerilime sokmak istiyorum. Hele ki başlarda soru işareti olduğunda, ‘Bu sene yapamayacaklar’ dendiğinde daha da çok yapıyorum. Bu türlü olunca hiçbir kadro bizim karşımıza rahat çıkamıyor, başlarında daima soru işareti oluyor. Kimileri gereksiz motivasyon yaratıyor Yunan basını üzere. Hani derler ya akıl oyunları, bu da benim sistemim. Rakiplerime karşı hürmetimi da söz ediyorum lakin düşündüğümü de söylüyorum. Kaybettiğimizde varsın desinler ‘hoca salladı lakin olmadı’… Ne yapalım, bundan korkmuyorum.”
‘Benim için muvaffakiyet Avrupa Şampiyonluğu’
– Ulusal Ekip… Ay-yıldızlı formanın yeri, maksadı neresi olacak?
“Bir vazife değişikliği oldu. Beni Ulusal Takım’a neden davet ettiler. Zira bu beklenti oluştu. Bu adam Avrupa’da 5 kupa kazanmış, üst üste iki Euroleague kazanmış, geçen sene yılın coachu seçilmiş… Bizim elimizde bu türlü bir antrenör var ve ulusal ekibimiz 10 yıldır istenen düzeyde değil. Beni esasen o vazifeye bunun için layık gördüler. Ben bu vazifesi, bu tempo içinde inanmasam kabul etmezdim. Ancak çok kaliteli bir takımımız var. 4 tane NBA oyuncumuzun hepsi şu anda Final Four gruplarının tamamında birinci 5 oynayacak kapasitede. Larkin ve Sertaç üzere yıldızlarımız var. Melih üzere deneyimli bir oyuncumuz var. Şehmus, Onuralp, Sadık üzere gençlerimiz var. o vakit bu ekip başarılı olabilir. Ergin Ataman için de muvaffakiyet Avrupa Şampiyonluğu’dur. İspanyol, Fransız, Sırp oyuncular ulusal ekibe neden geliyor; şampiyon olmak için. O vakit biz de bunun için bu kadroya geleceğiz. Biz mental olarak şampiyonluğu hedefleyeceğiz. Bunu yaparsak, başarılı oluruz, şampiyon olamazsak da başaramamış kabul ederim kendimizi. Bunu söylüyorum ve bundan da korkmuyorum.”
‘Oylama fikri çok komikti’
– Fenerbahçe’nin reaksiyonunu çeken oylamayı siz mi yönettiniz, Fenerbahçe’nin Final Four oynamasını siz mi engellediniz?
“Oylamada kararı 13 tane A lisansı olan kulüp verdi. Bize de kulüp idaremiz, her iki oy ortasındaki teknik farkı bize danıştı. Ben bile değil, asistanlarım da tüm seçenekleri yazdı. Hatta Alper Yılmaz da kendi takımına hazırlattı bir yanılgı yapmayalım diye ve kulüp idaresine teslim ettik ve fikrimizi söyledik. Bu oylama olağan dönem bitiminde puanlar aşikarken yapılsa tamam lakin maçlar oynanırken yapıldı ve bizim de yerimiz aşikâr değildi. Biz o sırada yedinci, sekizinci sıralardaydık. Bizim dışarıda kalma riskimiz de vardı, birinci dört içine girip saha avantajını alma ihtimalimiz de… Maalesef bu oylama aslında çok yanlıştı. Ben bunu duyduğumda güldüm. Sen bunu kulüplere bırakırsan natürel ki herkes kendi tarafından bakar. Sonuçta ortada bir rekabet var. Barcelona ile Real Madrid’in istediği de tıpkı olmayabilir. Kaldı ki bu işten en büyük ziyanı gören Monaco oldu. Lakin Manoco da kalan maçlarda inanılmaz oynayarak, çeyrek finale yükseldi. O nedenle ben bunları anlamakta zorluk çekiyorum ve bir algı yaratılmaya çalışılması da tuhaf geldi ancak herkesin görüşüne de hürmet duyuyorum. Ben alışığım bunlara fakat Türk sporu, Türk basketbolu için çok büyük emek veren, uygun bir Beşiktaşlı olsa da herkese eşit uzaklıkta duran Liderimiz Tuncay Beyefendi hakikaten üzüldü.”
‘En büyük silahımız çabuk karar vermek’
– Basketbolu daha kolay oynamaya çalışıyorsunuz, yaptığınız yeterli şeylerin en güzelini istiyorsunuz. Herkes aslında ne yapacağınızı biliyor lakin tedbir almak çok sıkıntı. Bunu nasıl başardınız?
“Bu aslında takımın yapısıyla da alakalı. Ekipteki isimlerin hiçbiri geldiğinde bu düzeylerde değildi. Dunston dışında şampiyonluk yaşayan isim yoktu. Birinci sene bu türlü değildi, farklı bir sistemde oynuyorduk. Lakin oyuncuların kapasitelerini gördüğümüzde, bizim kurduğumuz sistemde onlara bu rahatlığı tanıdığımızda daha verimli olduklarını görüp bir revizyona gittik. Bizim şu an hamlede 50’ye yakın setimiz var ve biz bunları vakit zaman da kullanıyoruz ancak bizim en büyük silahımız süratli atakta çabuk karar verebilmek. Süratli hamlede oyuncuyu dizginlersek randıman alamayız. Savunmada da o denli karmaşık sistemleri sevmiyorum. Adam değişme savunmasını sevmiyorum. Larkin üzere 30-35 dakika oynayan kısam varken niçin adam değişme yapayım. Alan savunmasını da çok sevmiyorum zira onun için çok ağır idman yapmak lazım ve bu maç temposunda bunu yapamıyoruz. Maçtan 1 gün evvel bir saat çalışıp çıkıp alanda alan savunması yaparak, rakibi şaşırtarak bu düzeylerde maç kazanılacağını düşünmüyorum ve oyuncunun başını da bunlarla bulandırmak istemiyorum. Oyuncu yapacağı şeyi en uygun halde yapmaya odaklanmalı.”
‘O yumruk havaya kalkacak’
– Bu sene dolu tribünler önünde keyifli sona ulaştığınızda aklınızdan ne geçti?
“En büyük kupayı alıyorsun ve bunu üst üste 2. defa yapıyorsun. Ben kazanacağımıza inanıyordum fakat sonuçta bir final maçı oynuyorsun. İstediğimiz üzere de oynayamadığımız, geriden geldiğimiz bir maç. Doğal ki kazanınca büyük bir sevinç oldu. 20 bin taraftar önündeyiz. Onun çok büyük bir histi. Fakat inan maçtan evvel çok sakindim. Birinci finalimizde o kadar heyecanlıydım ki gece uyuyamıştım mesela. Geçen sene kazanacağımıza o kadar inanıyordum ki, ‘Ergin geliyor, nihayet Euroleague kupasını da kazanacaksın’ diyordum. Lakin başımda daima bir tereddüt vardı fakat bu sene çok sakindim. Bu da deneyim işte. Yalnızca maça konsantre olmuştum. Esasen oyun içinde o heyecanı yaşasam tahminen birebir atakları yapamazdım. Lakin maç bitip üst üste 2. şampiyonluğu kazanınca fevkalade bir sevinç yaşadım. Basın toplantısında seyircisiz kazanmıştınız, bu sefer nasıl olacaksınız diye sormuşlardı, ben de hatırlarsan, bu defa yumruklarımı seyircilerin önünde kaldıracağım demiştim. Avrupalılar çok alışık değiller buna… Lakin sonuçta herkesin de güzeline gidiyor. Bu artık entertainment. Kazandığın vakit da kaybettiğin vakit da hislerini aşikâr edeceksin.”
– Pekala o yumruk havada kalacak mı?
Tuncay Beyefendi savlı bir açıklama yaptı…
“Bundan sonra geri dönüş yok. Anadolu Efes artık daima buralarda olacak. Şunu gördük ki biz artık bir basketbol grubundan fazla, Türkiye’nin çok büyük bir tanıtım markası olduk, Türkiye’deki beşerler için bir moral kaynağı olduk. Anadolu kümesinin bu işi yapmasının temelinde de bu var zati. 45 yıldır bu işi yaparken ana hedef reklam değil, reklam için yapanlar muhakkak bir mühlet sonra kapandı gitti esasen. Anadolu Kümesi en güç kurallarda bile bu grubu daima ayakta tuttu ve bugünkü ekonomik şartlarda da önemli fedakarlık yapılıyor. Bütçemiz artmaz, bir ölçü revizyonlar olabilir fakat bu standartlarda kalmaya devam edeceğini hissediyorum.”
Real Madrid ve Liverpool taraftarları Paris sokaklarında
