Aşırı geğirme depresyon habercisi olabilir

Yüksek sesli, bazen dakikada 15-20 defayı bulabilen yoğunluktaki geğirmeler mide kaynaklı değildir. Yemek borusuna yutulan fazla havanın çıkarılmasıdır ki bu hastaların büyük kısmında obsesif bozukluk, anksiyete yahut depresyon üzere ruhsal hastalıklarda da sıklıkla rastlanır. Çamlıca Medipol Üniversitesi Hastanesi Gastroenteroloji Bilim Kısmı Öğretim Üyesi Doç. Dr. Bülent Yaşar, pandemi sürecinin de tesiriyle son aylarda artan geğirme şikayetlerinin altında yatan nedenleri açıkladı.

YUTULAN HAVANIN ÇIKARILMASIDIR

Doç. Dr. Yaşar, gaz ve şişkinliğin, sindirim kanalına ağız yolu ile giren (hava yutma) yahut bağırsaklarda bakteriler tarafından oluşan gaz ölçüsünde artış sonucu oluştuğunu belirterek, “Hızlı yemek yemek, sigara içmek, sakız çiğnemek, süt şekerine (laktoz) yahut buğday, arpa ve çavdar da bulunan glütene karşı intolerans, cerrahi sonrası ve diyabet hastalarında bağırsak hareketlerinin bozulması sonucu gelişen bakteriyel çok çoğalma, irritabl (huzursuz) bağırsak sendromu en sık görülen nedenler ortasındadır. Geğirme, mide ve yemek borusundan yutağa hakikat hava çıkışı olarak tanımlanır.” diye konuştu.

OBSESİF BOZUKLUK VE ANKSİYETE NEDEN OLABİLİR

Doç. Dr. Bülent Yaşar, mide ve mide üstü kaynaklı 2 tip geğirme olduğunu tabir ederek, şöyle devam etti: “Mide kaynaklı geğirme, mide içi havanın, bağırsaklara yoğun hava geçişini engellemek için refleks olarak ağız yoluyla çıkarılmasıdır. Fizyolojik ve istemsizdir, günde 25-30 defa gerçekleşebilir. Yüksek sesli, bazen dakikada 15-20 defayı bulabilen yoğunluktaki geğirmeler ise mide kaynaklı değil, yemek borusuna yutulan fazla havanın çıkarılmasıdır ki bu hastaların büyük kısmında obsesif bozukluk, anksiyete yahut depresyon üzere ruhsal hastalıklara rastlanır. Hastamız ile konuşurken dikkatini farklı istikametlere çektiğimizde geğirme kaybolur iken, dikkatimizi yoğunlaştırdığımızda ise çarçabuk ve sıkça hava çıkarabilmektedir. En kıymetli özelliklerinden biri de hastalarımız şikayet ile uykudan uyanmaz. Bu hastalarımızda bazen hazımsızlık, yemek sonrası gelişen rahatsızlık hissi, erken doyma üzere dispeptik yakınmalarda eşlik edebilir. Dikkatli bir anamnez ve muayene ile ekseriyetle teşhis konur. Kilo kaybı, ağrı, yutma zahmeti, yediklerinin geri gelmesi ve yanma varlığı, diğer hastalıkları düşündüreceğinden endoskopik kıymetlendirme gerekebilir. Bu hastalarımız hayat kaliteleri ileri derece bozulduğundan kendilerini toplumsal etraflarından izole etmeye çalışır. Çabucak çabucak tamamı asit baskılayıcılar ve gaz ilaçları kullanmış, yarar görmemiştir. En değerli nokta, hastalarımızı bunun organik bir hastalık değil, davranışsal bir bozukluk olduğunu ikna etmektir. Konuşma ve davranış terapileri ve psikiyatrist yardımı tedavinin temelidir.”