Erzurum’un Aşkale ilçesinde 19 yıl evvel meydana gelen 7 madencinin hayatını yitirdiği grizu faciasından 46 yaşındaki Zafer Ateş’in dışında kimse …
‘Kurtulmam bir mucizeydi’
Facianın meydana geldiği gün 58 günlük emekçi olduğunu ve maden ocağına girip, mesai arkadaşları ile çalışmaya başladığını belirten Ateş, ‘Bizim, 8 kişinin bulunduğu alanda bir patlama oldu. O ses ile metrelerce uzağa fırladım.Kanlar içinde kalmış, kulağım kopmuştu. Kafatasımda ise birçok kırık vardı. Patlamanın yaşandığı yerde toplam 8 kişi vardı. Kısa bir baygınlığın akabinde kendime geldim ve başkalarına seslendim. Hiçbirinden ses gelmedi. Yanımızdaki aydınlatmalar da söndü. İçerisi karanlıktı, sonra bayılmışım. Kendime geldiğimde bana müdahale ediyorlardı. Uzun bir müddet tedavi gördüm. Kopan kulağımı yerine diktiler. Yüzümdeki yanık izleriyse, o günün makus anısı olarak kaldı. Kurtulmam bir mucizeydi. Allah, kimseye bu türlü bir afet yaşatmasın’ dedi.
‘Bu acının tanımı yok’
Ölen mesai arkadaşlarına çok üzüldüğünü anlatan Ateş, ‘Bunun acısı bitmiyor, unutmak ise mümkün değil. Kazadan sonra 4 sefer ameliyat oldum. 9 yıl sonra bayılma hastalığına yakalandım. Yıllardır ilaç kullanıyorum. Ömrünü yitiren arkadaşlarımın çocuklarını görünce, evlatlarımın elini bırakıyorum. O denli vakitler oluyor ki; kurtulduğuna sevinemiyorsun. Soma ve Bartın facialarını sabaha kadar ailemden saklı ağlayarak, televizyondan izledim. Bu acının tanımı yok’ diye konuştu. Ataş, maden facialarının son bulmasını dileyerek, ‘Allah, o günleri kimseye yaşatmasın. Umarım bu son olur’ dedi.
Zafer Ateş’in çocukları 14 yaşındaki Semanur Ateş, 11 yaşındaki Ahmet Ateş ve 10 yaşındaki Fatmanur Ateş ise her maden kazasında babalarının yaşadığı o acıyı hatırladıklarını lisana getirdi.