Doç. Dr. Özalp Ekinci, salgın sürecinde ailelerin tavrının çocuklarını da etkilediğini, birtakım ailelerin çok dertli kimilerinin ise çok …
Doç. Dr. Özalp Ekinci, salgın sürecinde ailelerin tavrının çocuklarını da etkilediğini, birtakım ailelerin çok dertli kimilerinin ise çok umursamaz davrandığını, bunun da çocukları farklı biçimlerde etkilediğini anlattı. Ekinci, çocukların mizacı ve biyolojik özelliklerinin de bu süreçte tesirli olduğunu belirterek, şöyle konuştu:
“Bilim Konseyi’nin önerdiği kurallara uymanın ötesine geçen, günü daima haberlerin karşısında geçiren, karamsarlık yaşayan ailelerin çocukları daha kaygılı. Telaşlı ailelerdeki çocukların tasa seviyesi de yüksek oluyor. Bu da çocukların akademik faaliyetlere ahengini olumsuz etkiliyor. Salgın riskleriyle ilgili bilgi sahibi olmayan, gereğince tedbir almayan, farkındalığı düşük ailelerin çocuklarında da ahenk sorunu yaşanıyor. Her iki uçtaki aileleri Bilim Konseyi’nin ikazlarını dikkate almaya, tasada çoka kaçıp koruyuculuğu takıntı boyutuna getirmemeye, çocuklarıyla vakit geçirmeye ve günü âlâ planlamaya davet ediyorum. Çocukları bulundukları yaşa nazaran gerçek bilgilendirmek gerekiyor. Her ne kadar kısıtlama olsa da imkân bulmak lazım. Haftada üç gün dışarı çıkan çocuk ile hiç çıkmayan çocuk ortasında ahenk, uyku kalitesi, moral, derse motivasyon, konutta anne, baba ve kardeşleriyle bağ açısından dağlar kadar fark oluyor. Hiç dışarı çıkmayan çocuklar öfke denetim zorluğu yaşıyor, konutta aileleriyle çatışıyor.
DİKKAT EKSİKLİĞİ VE HİPERAKTİVİTE BOZUKLUĞU OLAN ÇOCUKLAR ZORLANDI
Salgın öncesinde de görülen kimi rahatsızlık çeşitlerine sahip çocuklar bu süreçte daha da zorlandı. Pandemi periyodunda en sık rastladığımız mevzu, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu. Dikkat eksikliği olan çocuklar aslında derse odaklanmada zorlanır. Sınıf ortamında bile, ortam uygun yapılandırılmamışsa, çocuk öğretmene yakın değilse, çocuğun dikkatini vermesini zorlaştıracak çeldiriciler varsa, bu çocuklarımızın aslında dikkat sorunu olurdu. Olağan ki yüz yüze eğitim olmadığında, öğretmen karşısında olmadığında, ekran karşısında bu çocuklarımızın öğrenme, derse odaklanma zorlukları daha fazla oldu. Dikkat zorluğu olan çocuklarımız bu periyoda ahenkte biraz daha zorlandı. Pandemi dışında da korkuları, telaşları olan, anne babadan ayrılmakta zorlanan, hastalık tasası olan çocuklarımızın da bu devirde telaşları arttı. Dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozuklukları olan birtakım çocukların aileleri hastalık dehşetiyle çocuklarını hastaneye götürmeye çekindi, bu da tedavi sürecini olumsuz etkiledi.
ÇOCUKLAR AKRANLARIYLA VAKİT GEÇİRMELİ
Yaş kümelerine nazaran çocukların akranlarıyla vakit geçirmesi değerli. Birtakım ailelerin Bilim Heyeti’nin belirlediği saatlerde bile çocuklarını dışarı göndermediği görüldü. Çocukların akranlarıyla gelişimsel bir devir olarak vakit geçirmesi gerekiyor. Bu husustaki sorunlara en çok ergenlerde rastladık. Salgın nedeniyle çok telaşlı birtakım aileler ergenlik yaşındaki çocuklarını bile dışarı göndermedi. Gençlerimiz, ailelerinin çok dertli tavırları nedeniyle hiç dışarı çıkmadı ya da çok az çıktı. Akranlarıyla hiç teması olamayan ergenlerde muhakkak zorluklar yaşadık. Kimileri kliniklerimize de geldi. Esasen akranlarıyla görüşmekle ilgili zorlukları olan, biraz kendilerini zorlayarak biraz ailenin dayanağıyla biraz etrafın motivasyonuyla toplumsal etkileşime başlayabilen, utangaç ergenler var. Bu küme çocuklarımız meskende kısıtlanınca çabucak teknolojik aygıtlara yöneldi. Haftalarca, aylarca dışarı çıkmayan ergenlerimiz oldu. Bu çocuklarımızın toplumsal etkileşim hünerlerinde bir gerilik oldu. Pandemi bittikten sonra bunların büyük kısmı telafi edilecektir fakat şu periyotta biz daima vurguluyoruz: Bilim Şurası’nın önerdiği formda lütfen çocuklarınızı dışarı çıkarın. Günde kaç saatse o saati kesinlikle değerlendirin. Birtakım ailelerimiz çocuklarını belirlenen saatlerde bile dışarı çıkarmıyorlar. Bu ailelerin çocuklarının hem gelişimsel gereksinimi karşılanmıyor hem de o yaşta edinmesi gereken tecrübeleri elde etmediği için tam olarak gelişemiyor. Bu periyotta teknolojik aygıt kullanımı da çok arttı. Pandemi bittikten sonra teknolojik aygıtlara bağımlılıkta çok büyük bir artış olduğunu gözlemleyebiliriz. Bu süreç bitse bile teknolojik aygıtla hayatını geçiren çocukların bu alışkanlıklarını kırmak güç olabilir.”
