‘’GİBİ’’ dizisini izlemeyen kaldı mı? İzlemediyseniz de toplumsal medyada capslerine rastlamış olmanız olası. Onlarca dizi içinde fark atan ve kendine has replikleriyle çok sevilen dizi hakkında ruhsal açılımlar yapacağım ve şaşıracaksınız.
Dizide herkes olmak istediği kişi ve herkes olduğu kendinden mutlu. Büyük tezler yok. Her karakter absürt sonlarda doğal ve ortalama toplumsal zekaya sahip. Bunu küfür yerine geçebilecek söz sayısının azlığından ve neredeyse refleks sayılabilecek davranışların fazlalığından anlıyoruz. Ve tabi olayların tesirinin ışık suratında geride kalışından… Elhasıl dizi anlardan toplama bir kurgudan oluşuyor ve haliyle bağlam çok yüzeysel. Üzerinde düşünmemiz gerekmiyor. Böylelikle zorlayıcı hislerle ortamıza ara giriyor. Mevzuya buradan bakarsak diziye kapılmak bir kaçınma, lakin eğlendiren bir aktivite seçimi olarak bakıldığında da bir pahası besliyor diyebiliriz. Cümbüşle ortası açılmış hızı beş karış bir toplum olmaya hakikat gittiğimizin farkında olanlar için dizi çok eğlenceli.
Dizide toplumsal normların kimileri fazlaca önemsenmiş.
Yaşlıların yıkanması yahut spora verilen değer gibi… Kimsenin birbirine kıyası yok. Komikse gülünüyor, istenmeyen durumlara reaksiyonlar ani ve çıplak. Neyse o yani. Diziyi izlerken düşünmeden konuşma sahneleri epeyce komik ve dizideki en seksi şey bence bu refleksif davranışlar.
Dizide kimse kimseye dönüşme telaşında değil. Düşünsenize sert eleştiriliyor olsanız bile bir ortada durabilmeye yetecek kadar güçlü bağlarınız var. Gerçek şu ki, tenkide odaklanmamak için çok zeki olmamak ya da zihnin oyunlarını görebilmek kadar zeki olmak gerekiyor.
Dizide olağanın bir tanımı yok. Absürt güldürüde tam bu türlü bir yerden halkın kalbine ulaşıyor.
Herkesin akıl dağıttığı repliklerin tersine, bakın bu türlü olunlar, sakın bu türlü olmayınların olmadığı doğal bir habitatı var. Karakterler sorgu dışı kurgulandığı için kendinden emin. Dizide tansiyon yok, kuşku yok, çözümsüzlük yok. Merak var, dürtüsel kararlar var ve kırılganlığa karşı esnek bozulmayan beraberlik var.
Hayatın içinden hepimizin yaşayabileceği ince ayrıntılarla oluşturulmuş senaryosuyla 3. döneme kadar epey kabul aldı. Dizide adeta herkes kendini oynuyor. Vatka kısmını tekrar tekrar izledim. Vatkalı ceket bir toplumsal intihardır 🙂 Bu kısımda toplumda ayrıksı duranlara toplumun toplumsal bedel olarak şuurlu yalnızlaştırmayı nasıl reva gördüğü hayli güldürerek vurgulanmış.
Psikolojik olarak esnekliğe, anlayışa, olduğu kadarına, tekrar denemeye ve en değerlisi gülerken hatalı hissetmemeye gereksinimimiz var. Dizi de vurgulanan arkadaşlık teması hayat yalnız yaşamak ve kusur peşinde koşmak için çok kısa dedirtiyor.
Instagram
Twitter