Gördükten Sonra Yatıp Kalkıp Türk Mutfağına Şükredeceğiniz İştahımızı Kesmeye Ant İçmiş İğrenç Yemekler

Dünya mutfağı bizi ‘ilginç’ ve ‘yaratıcı’ tariflerle şaşırtmaya devam ediyor…

Kurtçuk Peyniri, İtalya’da Sardunya bölgesine özgü geleneksel bir peynir. Üretim süreci nedeniyle benzersiz ve tartışmalı olan bu peynir, canlı böcek larvaları içermesiyle dikkat çekiyor. Casu Marzu ismiyle de bilinen bu peynir genellikle koyun sütünden yapılıyor ve peynir sinekleri (Piophila casei) yardımıyla fermante ediliyor. Bu sinekler peynirin içine yumurtalarını bıraktıktan sonra çıkan kurtçuklar peyniri tüketerek yağları parçalıyor ve yumuşak ve keskin bir doku oluşturuyor. Peynir bilinçli olarak içinde kurtçuklarla bırakılıyor ve genellikle larvalar hâlâ canlıyken tüketiliyor. Bazı insanlar peyniri kurtçuklarla birlikte yerken, diğerleri önce kurtçukları çıkarmayı tercih ediyor. Casu Marzu’nun üretimi ve satışı sağlık endişeleri nedeniyle İtalya’da yasa dışı kabul ediliyor, bunun nedeni Avrupa Birliği gıda güvenliği düzenlemelerine uymaması. Bununla birlikte, hâlâ gayri resmi yerlerden veya belirli yerel ortamlarda bulunabilir ve tüketilebiliyor.

Balut, Vietnam kökenli geleneksel bir yiyecektir. Bu yemek genellikle gebe olan ve gelişmekte olan ördek embriyosu ile birlikte tüketilen bir çeşit haşlanmış yumurtadır. Balut, ördek veya bazen tavuk yumurtası kullanılarak yapılır. Yumurtalar, yaklaşık 18-21 gün boyunca belirli bir sıcaklıkta tutulurken embriyo gelişir. Bu süre sonunda yumurtalar haşlanır. Balut’un özelliği, içinde gelişmekte olan embriyo olduğu için yumurtanın içindeki canlıya dayanır. Yumurtalar haşlandıktan sonra kabukları çatlatılır ve sıcak bir şekilde tüketilir. İçindeki sulu kısım yenebilirken, embriyo ve kabuklaşmış kısım ayrı ayrı tüketilir. Balut, genellikle tuz, karabiber veya limon suyu gibi baharatlarla tatlandırılarak servis edilir. Balut, Vietnam mutfağının bir parçası olup, özellikle sokak satıcılarında ve pazarlarda bulunabilir. Bazı insanlar için lezzetli bir atıştırmalık veya yemek olarak kabul edilirken, diğerleri içinse alışılmadık bir yiyecek olarak görülebilir.

Hakarl (hákarl), İzlanda’ya özgü bir yiyecektir. Bu yiyecek, köpekbalığı etinin fermente edilmesiyle elde edilir. İzlanda dilinde ‘hakarl’ kelimesi köpekbalığını ifade eder. Hakarl yapım süreci oldukça ilginçtir. İlk olarak, köpekbalığı avlandıktan sonra eti doğranır ve ardından tuzla kaplanarak kuruması sağlanır. Daha sonra et, özel bir fermantasyon sürecine tabi tutulur. Bu süreçte köpekbalığı eti, yerel olarak bulunan birçok türdeki bakteriler tarafından sindirilir ve olgunlaşır. Fermantasyon süreci sırasında oluşan amonyak, yiyeceğin yoğun bir kokuya sahip olmasına neden olur. Bu nedenle hakarl, oldukça keskin ve karakteristik bir kokuya sahip bir yiyecektir. Hakarl genellikle küçük parçalar halinde servis edilir ve genellikle İzlanda’da bir aperitif veya atıştırmalık olarak tüketilir. Bir dilim hakarl, sert ve kuru bir dokuya sahiptir.

Jibachi Senbei, Japonya’ya özgü bir atıştırmalıktır. ‘Jibachi’ Japonca’da ‘arı’ anlamına gelirken, ‘senbei’ ise Japon pirinç krakerlerini ifade eder. Jibachi Senbei, arılarla ilişkilendirilen bir çeşit pirinç krakeridir. Bu atıştırmalık, genellikle pirinç unu, soya sosu, şeker ve diğer baharatlarla birlikte hazırlanan ince ve çıtır bir krakerdir. Ancak, Jibachi Senbei’nin kendine özgü özelliği, içinde gerçek arılar veya arı böcekleri bulundurmasıdır. Jibachi Senbei üretimi sırasında krakerlerin içine genellikle kavrulmuş arılar veya arı böcekleri yerleştirilir. Bu, atıştırmalığa ekstra bir lezzet ve kıtırlık katmaktadır. Arılar genellikle önceden öldürülür ve krakerlerin içine yerleştirilir.

Genç Erkek Yumurtaları, aynı zamanda Tongzi Dan olarak da bilinen, Çin’in Zhejiang eyaletine bağlı Dongyang bölgesine özgü geleneksel bir yemektir. İsmine rağmen, bu yemek erkek çocukların yumurtalarından yapılmaz. Aslında, genellikle on yaşın altındaki genç erkeklerin idrarıyla yumurtalar kaynatılarak yapılır. Bu süreç, ilkokullardan idrar toplanarak gerçekleştirilir ve çocuklarının idrarını gönüllü bir şekilde bağışlayan ebeveynler tarafından gerçekleştirilir. Ardından, yumurtalar bu idrarda, genellikle çay yaprakları, otlar ve soya sosu gibi diğer malzemelerle birlikte bekletilir ve kaynatılır. Bu uygulama yüzlerce yıllık bir geçmişe sahiptir ve bu yumurtaların tüketiminin kan dolaşımını iyileştirebileceği, vücut ısısını düşürebileceği ve çeşitli sağlık faydaları sağlayabileceği konusunda geleneksel Çin tıbbı inançlarına dayandığı düşünülmektedir.

Ton balığı gözü olarak da bilinen ‘medama’, Japonya’da geleneksel bir yiyecek olarak tüketilmektedir. Japonya dışında genel olarak yaygın olmasa da, deniz ürünleri tutkunları arasında özel bir yeri vardır. Ton balığı gözleri genellikle büyük ton balığı türlerinden, özellikle mavi yüzgeçli ton balığından elde edilir. Genellikle pişirilir ve ayrı bir yemek olarak sunulur veya çeşitli tariflerde kullanılır. Gözlerin dokusu jelatimsi olarak nitelendirilir ve özel bir lezzeti vardır.

Kurt Krakeri, Amerika Birleşik Devletleri’nde popüler bir atıştırmalıktır. Geleneksel pretzel hamurunun üzerine solucanlar eklenerek elde edilir. Kurt krakeri yapmak için genellikle un, su ve maya karışımından oluşan geleneksel pretzel hamuru kullanılır. Hamur pretzel şekli verilerek, kıvrılarak ve döndürülerek hazırlanır. Fırında pişirildikten sonra, solucanlar pretzelin içine yerleştirilebilir veya hafifçe soğumuş pretzelin üzerine bastırılarak eklenir.

Pidan, Çin mutfağında popüler olan geleneksel bir yemektir. İngilizce’de genellikle ‘rotten eggs’ (çürümüş yumurtalar) olarak adlandırılan Pidan, özellikle güney Çin’de yaygın olarak tüketilen bir yiyecektir. Pidan, normal pişmiş yumurtalardan farklı olarak özel bir işlemden geçirilir. Yumurtalar, genellikle ördek veya tavuk yumurtaları kullanılarak, özel bir fermente etme işlemi ile hazırlanır. Yumurtalar, çamur, tuz, çay yaprakları, kireç gibi malzemelerle kaplanarak sarı renkte ve benzersiz bir tada sahip olacak şekilde fermente edilir. Bu işlem sonucunda pidan, dış kabuğu ile tanınan siyah renkte ve karakteristik bir kokuya sahip olur.

Kızarmış Tarantula, Kamboçya’da benzersiz ve geleneksel bir lezzettir. Skuon kasabasıyla özellikle ilişkilendirilen popüler bir sokak yiyeceğidir. Kızarmış Tarantula hazırlamak için genellikle büyük tarantulalar seçilir ve temizlenir. Örümcekler daha sonra tuz, şeker ve baharat karışımıyla tatlandırılır. Kızartılarak çıtır ve altın rengi olana kadar derin yağda pişirilir. Kızartma işlemi, örümceklerde bulunan potansiyel toksinleri ortadan kaldırmaya yardımcı olur. Kızarmış Tarantula genellikle çıtır bir atıştırmalık veya başlangıç olarak servis edilir. Dışı çıtırken iç kısmı biraz yumuşak olabilir. Lezzeti hafifçe fındık gibi ve bazıları tarafından kızarmış tavuk veya yengece benzetilir.

Jelatinli geyik burnu, Kanada’nın geleneksel bir yiyeceğidir. Özellikle Kanada’nın kuzey bölgelerinde, yerli halk arasında popülerdir. Jelatinli geyik burnu, adından da anlaşılacağı gibi, bir geyiklerin burun kısmından yapılan jelatinli bir yemektir. Burun, genellikle moose (boz ayı) gibi büyük bir geyik türünden alınır. İlk olarak burun temizlenir ve tüylerinden arındırılır. Daha sonra, genellikle soğan, baharatlar ve su içeren bir suda kaynatılır. Burun daha sonra jelatinleştirici bir madde eklenerek bir kalıba yerleştirilir ve soğutulur. Soğuduktan sonra kesilip servis edilir. Jelatinli geyik burnu, genellikle soğuk olarak servis edilir. Jelatinli yapısıyla karakterize edilir ve jöle benzeri bir dokusu vardır. Lezzeti genellikle tavuk suyuna benzetilir ve kendine özgü bir aroması bulunur.

Chapulines, Meksika’nın geleneksel bir yiyeceğidir. Chapulines, İspanyolca’da çekirge anlamına gelir ve bu yemek, özellikle Oaxaca bölgesinde yaygın olarak tüketilir. Chapulines, genellikle çeşitli böcek türlerine ait çekirgelerden yapılan bir atıştırmalıktır. Bu çekirgeler, genellikle toplanır, temizlenir ve ardından tavada kızartılır veya tuzla marine edilir. Sonuç olarak, çıtır bir doku ve tuzlu bir tat elde edilir. Chapulines, Meksika mutfağında özel bir yeri olan antik bir yemektir. Birçok insan için, chapulines yemek kültürünün önemli bir parçasıdır ve özellikle spor etkinlikleri veya akşam atıştırmalığı olarak tercih edilir. Bazıları tarafından sağlıklı bir protein kaynağı olarak da kabul edilir.

Shiokara, deniz ürünlerinin fermente edilerek yapıldığı bir tür marine yemeğidir ve genellikle tuz ve pirinç yapıştırması ile hazırlanır. Shiokara yapılırken, genellikle mürekkep balığı, karides, ahtapot gibi deniz ürünleri kullanılır. Bu deniz ürünleri, önceden temizlenir ve fermente olabilmesi için tuzla marine edilir. Ardından, ürünlerin üzerine pirinç yapıştırması eklenir ve bu şekilde fermente edilir. Fermente süreci, deniz ürünlerinin tuzla birleşerek kendine özgü bir aroma ve tada sahip olmasını sağlar.

Yarasa çorbası, Tayland, Palau ve Endonezya gibi bazı ülkelerde tüketilen bir yiyecektir. Ancak, bu ülkelerde genel olarak yaygın bir yemek olarak kabul edilmez. Yarasa çorbası, özellikle Palau’da yerel olarak bilinirken, Tayland ve Endonezya gibi diğer bölgelerde nadiren tüketilen bir yiyecektir. Yarasa çorbası, adından da anlaşılacağı gibi, yarasa etiyle yapılan bir çorbadır. Yarasa eti, bazı kültürlerde geleneksel olarak tüketilen bir protein kaynağı olabilir. Ancak, yarasa eti tüketimi toplum içerisinde tartışmalıdır ve çeşitli sağlık riskleri taşıyabilir. Özellikle yarasa türleri, bazı zoonotik hastalıkların potansiyel taşıyıcısı olabilir.

Cui, İngilizce olarak ‘Guinea Pigs’ olarak bilinen küçük kemirgen hayvanların etinden yapılan yemeğe verilen addır. Güney Amerika’nın bazı bölgelerinde, Cui evcil hayvan olarak beslenirken, diğer bölgelerde ise yiyecek olarak yetiştirilir. Cui’nin tüketimi, özellikle And Dağları’nın yerli halkları arasında yaygındır ve yerel kültürel bir öneme sahiptir. Cui genellikle özel olarak hazırlanır. Hayvanlar önceden temizlenir ve derisi çıkarılır. Sonrasında kızartılır veya ızgarada pişirilir. Cui’nin tadı, bazıları tarafından tavuk veya tavşan etine benzetilir. Genellikle eti beyaz ve gevrek olur.

Yavru Fare Şarabı, Çin ve Kore gibi bazı Asya ülkelerinde yapılan ve tüketilen bir içkidir. Bu içki, genellikle geleneksel tıp veya alternatif tıp uygulamalarında kullanılan bir hammaddeye dayanır. Yavru Fare Şarabı, içinde küçük fare yavruları olan bir tür alkollü içecektir. Üretimi genellikle şu şekilde gerçekleşir: Bebek fareler, genellikle hala gözleri açılmamışken ve tüysüzken, içkinin içine konur. Bu fareler, genellikle alkolle doldurulmuş bir kavanozda bekletilir ve alkolün etkisiyle ölürler. Süreç boyunca, farelerin vücutları alkolle birleşir ve bu içecek, farelerin özlerinden oluşur.