I. Dünya Savaşında Kullanılmasıyla Birlikte Savaşa Başka Bir Çehre Kazandırmış 15 Teknoloji

Denizde, karada ve Akdeniz, Asya, Afrika üzere birçok farklı cephede savaşan güçler için irtibat en kıymetli etkenlerden biriydi.

Askerler daha siperden bile çıkamadan ciğerleri yanarak, adeta kan ağlayarak hayatlarını kaybetti. O kademeden sonra gaz maskesi siper savaşlarının ayrılmaz bir kesimi haline geldi.

Savaş kızıştıkça yeni mevt makineleri yaratmak için girişilen rekabet de kızışıyordu. Ateş kusan bu silahlar siperleri boşaltmak için kullanılıyordu.

Savaş sırasında düşman hareketlerini gözlemek, sürekli bir adım önde olmak gerekiyordu. Bunun için de bazen sıra dışı formüllere başvuruldu. Eğitimli güvercinlere bağlanan fotoğraf makineleri düşman çizgilerinin hava fotoğraflarını çekmek için kullanılıyordu.

Birinci Dünya savaşının en belirleyici ögelerinden biri lojistik üstünlük kurmaktı. Bu emelle 1915´ten itibaren zırhı trenler sahneye çıkmaya başladı.

Savaşın başlarında yapılan tüm planlar sürat etrafında şekilleniyordu. Düşman çizgileri süratle geçilecek ve stratejik noktalar ele geçirilerek savaş en az kayıpla sona erdirilecekti.

Siperler ortası kablolu bağlantısı daima kılmak mümkün değildi. Çünkü yağan tonlarca top mermisi kabloları parçalıyor ya da el değiştiren siperler yüzünden birlikler daima yer değiştirmek zorunda kalıyordu. Bu yüzden arazi telefonu üniteleri kurulmuştu.

Dehşet saçan bu silah, birinci dünya savaşının istikametini belirledi. O güne dek açık alanlarda yapılan muharebelerde taraflar kelamlık manasıyla birbirleriyle göğüs göğüse çarpışırken, Maksim silahının savaş sahnesinde yerini alması oyunun akışını değiştirdi. Yüzeyde yağan çelik ve ateş, savaşın taraflarını siperlere sığınmaya zorladı.

O güne kadar eşi gibisi görülmemiş olan bu teknoloji, denizciler için mitolojik deniz canavarları kadar korkutucuydu. Görünmüyorlar, bulunamıyorlardı ve kendilerinden kat kat büyük kruvazörleri batırmayı başarıyorlardı.

Çok kolay bir yapıya sahip olan dikenli tel, birinci dünya savaşının istikametini belirleyen bir öbür teknoloji oldu. Üzerlerine yağan mermiler yetmezmiş üzere askerler, bir de bu dikenli telleri aşmak zorundaydı. Binlerce asker daha kendi siperlerinden çıkar çıkmaz bu tel barikatlara takılıyor ve makineli tüfek mermilerine kolay gaye oluyordu.

Evvelce hayatta kalmak için doğal bir iç gücüyle askerler tarafından elle, kürekle kazılan siperler savaşın ortalarına yanlışsız o güne dek eşi gibisi görülmemiş makinelerle kazılmaya başlandı.

Işık sinyalleriyle mors alfabesi kullanılarak irtibat sağlayan Solar telgraflar sayesinde siperler ortası kısa aralıklı kablosuz irtibat kurmak mümkündü.

Düşman hareketliliğini gözlemek için kamufle edilmiş müşahede noktaları kullanılıyordu.

Kullanımı uluslar üstü maddelerle yasaklanmış olsa da kanunlarda açık bulunarak gaz hücumlarına devam edildi. Taraflar, savaş cürmü sayıldığı için gaz bombası taşıyan top mermileri kullanmıyor, tabiatın gücünden yararlanıyordu. Gaz kapsülleri açılıyor ve işin kalan kısmını rüzgar yapıyordu. Rüzgarla taşınan ve havadan daha ağır olan gaz, siperlere doluyordu.

Yaralanan askerleri cephe gerisine taşımak çok zordu. Binlerce asker küçük yaralar yüzünden uzuvlarını kaybediyor yada sahra hastanelerine götürülürken tekrar top mermilerinin amacı oluyordu. Bu nedenle birçok deneysel ambulans modeli dizayn edildi.