İdlib’de Down Sendromlu Çocuklara Destek Merkezi

MEHMET BURAK KARACAOĞLU – Suriye’nin kuzeybatısındaki İdlib vilayetinde, lokal sivil toplum kuruluşları (STK) Down sendromlu çocukları, ruhsal takviye sunarak, konuşma terapisine alarak ve ömür maharetleri öğreterek topluma kazandırmaya çabalıyor.

İdlib’in mahallî yardım kuruluşları, Down sendromu hakkında toplumsal farkındalık oluşturmak, bireylerin ayrımcılık ve olumsuz tavırlara maruz kalmasını önlemek için 4 yıl evvel “Beyaz Kalpler” isimli merkezi kurdu.

STK’ler bu merkezde Down sendromlu çocuklara konuşma maharetlerini geliştirip çeşitli fizyoterapilerle günlük ömür hünerleri kazandırmak için çalışmalar yürütüyor ve bu çocukların hayatlarını sürdürmelerine takviye oluyor.

Merkez, birinci açılış periyodunda az sayıda Down sendromlu çocuğa sahip ailenin gelmesine karşın şu anda 60 şahsa hizmet veriyor.

“Merkez fizyoterapi aygıtlarına muhtaçlık duyuyor”

Beyaz Kalpler Merkezi sorumlusu Ahmed Bekkur, AA muhabirine yaptığı açıklamada, merkezin en büyük hedefinin çocukları eğitip donatarak toplumsallaşmalarını sağlamak olduğunu söyledi.

Yerel STK’lerden Şarek Vakfının ve Suriye Çalışmaları Merkezinin yaptığı araştırma sonucunda Suriye’nin kuzeybatısında 807 Down sendromlu çocuğun yaşadığını belirten Bekkur, “Suriye’nin kuzeybatısında Down sendromlu çocukların yüzde 90’dan fazlası yardımdan yoksun.” dedi.

STK’lerin 3 ile 15 yaş ortası Down sendromlu çocuklara ve ailelerine umut ışığı tuttuğunu tabir eden Bekkur, “Merkezde Down sendromlu çocuklara bakım hizmetinin yanı sıra ruhsal dayanak, konuşma terapisi, fizyoterapi, okul eğitimi ve ömür marifetleri öğretiliyor.” diye konuştu.

Merkezin fizyoterapi aygıtlarına gereksinim duyduğunu aktaran Bekkur, “Bu çocuklar eğitim görürse üretken olur, verimli işler yapabilir, aileleri ve toplumları için yarar sağlayabilirler.” dedi.

“Çocukları güçlendirmeye ve topluma kazandırmaya çalışıyoruz”

Beyaz Kalpler merkezinde 3 yıldır öğretmenlik yapan Duaa al-Hatib, tespitlerini şöyle sıraladı:

“Çocuklar birinci geldiklerinde hayat marifetleri konusunda yetersizdi. Evvel şahsî hijyen, günlük hayatta temel vazifeleri yerine getirme ve öz itimat mevzularında derslerle başladık. Down sendromlu çocukların yaşadığı en büyük sorun kendilerine olan toplumsal farkındalık eksikliği. Aile ve toplum bu çocuklara kâfi ilgiyi göstermiyor. Bazen zorbalık ediyor. Çocuklar kendi ortalarında ahenk sağlamakta zorlandığı için kardeşleriyle bile ahenk sağlamıyor.”

Engelli bireylere karşı sevgi ve hürmet dolu bir tavır sergilenmesi davetinde bulunan Hatib, “Onlar da hayatını yaşayabilmeli. Bu talihi yakalamaları için çocukları güçlendirmeye ve topluma kazandırmaya çalışıyoruz. Engelli bireyler topluma katkıda bulunan üyeler olabilirler.” halinde konuştu.