Batı Antarktika açıklarında, okyanusun derinliklerinde kumlara gömülü halde bulunan bir kaya kesimi, bilim beşerlerine nazaran aslında burada …
Bu yeşil damlataş, Antarktika boyunca yüzen bir buzdağı aracılığıyla kıta kıyılarından çok uzaklaşmış ve onu taşıyan buzdağından ayrılarak açık denizin derinliklerine gömülmüştü.
Antarktika’nın en yüksek sıradağı olan Ellsworth’un bir buz katmanının altında kıyıya taşınıp bir buzdağının içinde bu kadar uzağa götürülürken yok olmaması ihtimali çok düşüktü.
BBC’ye konuşan ABD’deki Colorado Üniversitesi’nden Jeoloji Profesörü Christine Siddoway, yaptıkları müşahedeler sonrası bu kayanın şiddetli seyahatlerle bu kadar uzağa gidecek kadar sağlam olamayacağı sonucuna vardıklarını söyledi.
Pekala o vakit nasıl bu kadar uzağa seyahat etti? Cevabı 2019’da Milletlerarası Okyanus Keşif Programı (IODP) kapsamında Joides Resolution isimli geminin topladığı çökeltilerin tarihinde bâtın. Bu modüllerin tarihi, yaklaşık 3 milyon yıl öncesine, jeolojik olarak Pliyosen Çağı’nın ortalarına dayanıyor. Bu periyodun gezegenimizin tarihi açısından değeri büyük, zira günümüze çok büyük tesirler bıraktı. Atmosfer, tarihte en son Orta Pliyosen Çağı devrinde bugünküne yakın bir karbondiyoksit yoğunluğuna, yani milyonda 400 ppm’ye (milyonda bir birim) ulaşmıştı. Birebir periyotta sıcaklıklar global olarak yaklaşık 2-3 derece artmış, deniz düzeyleri tahminen de bugünkü okyanus düzeyinin 10-20 metre üzerine çıkmıştı. Bizim yeşil kaya modülü da burada devreye giriyor. Bahsettiğimiz Orta Pliyosen Çağı’na ilişkin deniz düzeyleri bize şunu gösteriyor: Batı Antarktika Buz Örtüsü’nün tamamı ya da kıymetli bir kısmı eriyerek yok oldu ve bu bölgelerde artık kocaman bir açık deniz yolu oluştu.
Bugün Antarktika haritalarına baktığınızda kelamını ettiğimiz görüntüyü göremezsiniz zira buz katmanları kesintisiz bir katı kütleyi andırıyor. Fakat etrafındaki buzlar yokmuş üzere hayal ettiğinizde, bir dizi büyük adadan oluşan dev bir takımada karşınıza çıkıyor. Bilim insanları, kaya modülünün bu kadar kolay kıtadan ayrılarak yok olmadan uzaklara taşınmasına bu türlü açıklık getiriyor. Ellsworth Dağları’ndaki bir buzuldan kopan buz modülü, yeşil ufak kaya kesimini alıyor, bulunduğu yerde bir buzul dağı üreten buz kesimi, kaya kesimini açık deniz boyunca yüzerek binlerce kilometre uzağa götürüp bırakıyor. Yıllar sonra Expedition 379 gemisi onu gün yüzüne çıkarıyor. Profesör Siddoway, “Elimizdeki bulgular buz katmanlarının ne kadar süratli yok olabileceği, birebir vakitte ne kadar çarçabuk yine oluşabileceğini gösteriyor” diyor. Siddoway’e nazaran günümüzün iklim değişikliği modellemeleri üzerinden bu bulgulara yaklaşırsak, yeni bir Pliyosen Çağı’na giriyor olduğumuz fikri çıkabilir. Siddoway, “Eğer global ısınma şimdiki süratle devam ederse, bu devirde kalırız” diye konuşuyor. Öte yandan kimse, Batı Antarktika Buz Örtüsü’nün yakın bir tarihte eriyerek yok olacağını düşünmüyor. Bunun yanında bilim beşerlerine nazaran şayet iklim değişikliği krizinin önüne geçemezsek, kıtadaki buz örtüsünü yok edecek şartları da yaratmış olacağız.