İmamoğlu, İstanbul’daki mülteci sayısını açıkladı

İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu Almanya’da Avrupa Türk İş İnsanları ve Sanayicileri Derneği (ATİAD) üyeleriyle bir ortaya geldiği toplantıda İstanbul’da 2,5 milyon mülteci bulunduğunu belirterek, “16 milyon resmi nüfusun neredeyse yüzde 17-18’i demek. Bu türlü bir artış olamaz. Yanlışsız değil. Mülteciye de haksızlık, İstanbulluya da haksızlık” dedi.

İmamoğlu, Almanya’nın Düsseldorf kentinde, Avrupa Türk İş İnsanları ve Sanayicileri Derneği üyeleriyle bir ortaya geldi. Bir Türk girişimcinin restoranında gerçekleştirilen toplantıda, sırasıyla; ATİAD Yönetim Kurulu Lideri Aziz Sarıyar, Türkiye Cumhuriyeti Düsseldorf Başkonsolosu Ali İhsan İzbul ve İmamoğlu konuşma yaptı.

Toplantıda İmamoğlu’na, Türkiye ve dünyadaki mülteci meselesine ait görüşleri soruldu. Sorunun kaynağında ve çözümsüzlüğünde Avrupa’nın ve hükümetin yanlış siyasetlerinin yattığını vurgulayan İmamoğlu, mülteci akınının ağır olduğu bir devirde Fransa’da, Birçok’ta 2015’te katıldığı bir toplantıda yaptığı konuşmayı aktardı.

“HÜKÜMET BERBAT BİR İMTİHAN VERDİ” 

İmamoğlu, şunları söyledi:

– Eurocities’in bir toplantısında, şunu söyledim, ‘Bakın; mülteci problemini Avrupa’dan şöyle izlediğinizi görüyorum. ‘Türkiye, bu hususta duvar olsun. Oradan geçmesin de ne olursa olsun.’ Bir; insani değil mülteciler ismine. İki; Türkiye, bu türlü bir ülke değil. Hiçbir ülke bu türlü olamaz. Hiçbir ülkeyi bu türlü bir haksızlığa tabi tutamayız. Mülteci sıkıntısı, üniversal bir sıkıntıdır, küresel bir meseledir. Kaynağı açlık olabilir, susuzluk olabilir, iklim krizi olabilir. Daha berbatı, savaş olabilir.

– Bu türlü bir ortamda göç eden insanları, ‘Barışı nasıl oraya getirebiliriz’ ya da ‘Suyu nasıl oraya getirebiliriz’ ya da ‘Açlığı orada nasıl sona erdirebiliriz’ diye düşünmek zorunda olan ülkeler iken, ne yazık ki Türkiye’yi, ‘Şu kadar para verelim ve mültecileri orada tutun’ pazarlığı yapılan ülke haline getirdiniz. Ve bu hususta Türkiye Cumhuriyeti Devleti, hükümeti, makûs imtihan vermiştir. Soruna bu düzeyde tutarak, mültecilerin gelişini alkışlamış ve alkışlattırmıştır. Bu olmaz.

“İNSANLIK DIŞI TANIMLARA KARŞIYIM” 

– 2,5 milyona yakın mülteci var İstanbul’da. Yani 10 yıllık faturadan bahsediyoruz. 10 senede 2,5 milyon ne demek biliyor musunuz? 16 milyon resmi nüfusun neredeyse yüzde 17-18’i demek. Bu türlü bir artış olamaz. Hakikat değil. Mülteciye de haksızlık, İstanbulluya da haksızlık. Artık bu bir durum tespiti. Yani geçmişe dair bu durum tespitini yapmazsak, bugünün insanlarını farklı yorumlarız ve farklı yerlerde yargılarız. Fakat tekrar söylüyorum; insanlık dışı tanımlarla, şiddeti öne koyan anlayışla mülteci sıkıntısını tariflemeye çalışanlara da karşıyım.

– Altını net çizeyim fakat şunu da söyleyeyim, Bunu niçin anlattım Nice’deki toplantıda? Motamot bu konuşmayı yaptım, ‘Bu yanlıştır’ diye Avrupa’daki bütün kent belediye liderlerinin yüzüne. Kalktı o devirde, işte iktidar partisiyle birebir partiden bir belediye başkanı, ‘Biz Osmanlı’nın torunlarıyız. Biz herkese kucak açarız. Gelirler…. Haydi… Bir Mehter Marşı eksikti. Bu türlü bir konuşma yaptı. Konuşması bitti. Dedim, ‘Kardeşim sen ne diyorsun Allah aşkına? Sen, kendi ilçende seçim konuşması mı yaptın, Avrupalıyla bir sorunun tahliline dair teknik bir konuşma mı yaptın? Ne konuşması yaptın’ dedim.

“KAÇ MİLYON MÜLTECİ VAR, BİLMİYORUZ”

– Sıkıntıyı bu düzeye evirerek, şu anda ülkemizi büyük bir sorun yumağıyla karşı karşıya bırakmıştır ve bu son 10-11-12 yılın faturasıdır. Artık ülkemizde kaç milyon sistemsiz göçle gelen insan vardır, bilmiyoruz. Efendim, bunu şöyle tanımlayanlar var, ‘Bak onlar olmasaydı, dokumacılık dalında biz personel bulamazdık, bilmem ne bölümünde emekçi bulamayanlar var.’ Bu türlü bir tanım olabilir mi? Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin çalışan beşere muhtaçlığı varsa, masraf, nasıl Almanya mutabakatla Türkiye’den, Yunanistan’dan, öbür ülkelerden iş gücü talebinde bulundu; sen de gidersin, ne bileyim Türkmenistan’dan geldi, işte Afganistan’dan iş gücü talebinde bulunursun, resmi iş gücünü ülkende çalıştırırsın.

– İş gücünü bir ülkeye getirmenin hem üniversal hem ülke hukukunda yeri var. Bunda birtakım hafifletmeler yaparsın, farklı uygulamalar yaparsın, getirirsin. Fakat Türkiye’de, gelecekte hesabını veremeyecekleri makus bir uygulamayla, gerisine kadar kapıyı açarak ve de altını çizeyim, Suriye’de yahut Irak’ta başta olmak üzere, orada yaşanan birtakım karışıklıkları, Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin dünyadaki dış ilgilere bakışına zıt bir biçimde, iç işlerine müdahale edecek formda yöneterek, göçü de tetiklemişiz.

“ATIP TUTMAKLA, ASIP KESMEKLE OLMUYOR”

Bir ülkenin iç işlerine karışılamayacağını vurgulayan İmamoğlu, “Ama orada bir yanlış var ise, üniversal hukuk çerçevesinde yansını gösterirsin o farklı bir şey. Kendi güvenliğiyle ilgili bir tehdit varsa, güvenlik tehdidini ortadan kaldıracak önlemler alırsın, o başka bir şey. Ancak biz bu çizgiyi aşarak, öbür bir evrede dış siyaset yöneterek, yürüterek göçü de tetikleyen bir duruma getirdik. Bakınız çocuk, bayan, genç, yaşlı onlar da memnun değil, birden fazla bayan ve çocuk olmak üzere. Türkiye’miz de bu manada mutsuz. Artık bugünün dünyasında, bugünün Türkiye’sinde bu sorunu, çok kozmik bir biçimde ele alarak, farklı platformlara taşıyarak ve altını çizerek söylüyorum; Türkiye’yi, ‘Orta Doğu’yla ortamızda bir duvar olsun, kalanlar orada kalsın, buraya geçmesin bize kâfi…’ Bu türlü bir şey olmaz. Zati olmadı da. Başaramazsın. Başarılamadı da yani. Tıpkı formda o mülteci akını, artık Avrupa’nın sokaklarında da var. İtalya’da da var, Fransa’da da var, Almanya’da da var. Bu bağlamda kozmik yere taşıyarak, dünyanın farklı kurumlarında bu işi tartıştırarak tahlil bulmamız gereken bir husustur. Lakin dediğim üzere, bir insanı konuşuyoruz. Kaldı ki biz sokak canlısını da düşünmek zorundayız. Diğer şeyi de düşünmek zorundayız. Lakin insanı konuşuyoruz. Çocuğu konuşuyoruz. Bayanı konuşuyoruz. Yani kolay değildir. O denli atıp tutmakla, asıp kesmekle bu işler olmuyor” sözlerini kullandı.

“KISKANILACAK DURUMDA DEĞİLİZ” 

İmamoğlu ayrıyeten “Almanya, Türkiye’yi kıskanıyor mu?” halindeki soruya da şu cevabı verdi:

– Ben olağan Almanlar ortasında bir anket yaptırmadım, bizi kıskanıyorlar mı diye. Katiyetle bir defa kıskanılacak bir topraklarda yaşıyoruz. Türkiye’miz cennet. Öteki bir ülke. Lakin biz ülkemizin, o toprakların, o cennet vatanın hak ettiği bedelde bir idareyle ya da orayı koruyan, geliştiren, dünya ölçeğinde hak ettiği yere taşıyan bir düzeye taşıma konusunda başarılı olamadık. Bunu kabul edelim. Yani bugün 8 bin dolarlarda, 9 bin dolarlarda kişi başı ulusal geliri konuşuyorsak, bizim kabahatimiz var. Yakışmıyor o topraklara. Halbuki bizim topraklarımız paranın birinci kere gezdiği topraklar, basıldığı yer. Ticaretin birinci sefer yapıldığı yer. Yalnızca o mu? Kültürün, sanatın, lisanın, yazının icat edildiği yerdeyiz biz. Doğusuyla, batısıyla, güneyiyle, kuzeyiyle ideolojinin, tarihte ne varsa aslında var olduğu yerde yaşıyoruz. Dünyada öbür bir örneği yok.

– Ancak bugün 8 bin dolar, 9 bin dolar kişi başı gelir… Ya da birinci 500 üniversite ortasına üniversite sokamıyorsak, bilimde, icatta ya da patentte, teknolojide, endüstride, eğitimde, kültürde, sanatta milletçe hak ettiğimiz yerde değiliz. O bakımdan, yapacak çok işimiz var. Sorumluyuz. Cumhuriyet’e sorumluyuz. Binlerce yıllık Anadolu’nun medeniyetlerine karşı sorumluyuz. Milletimize karşı sorumluyuz. Atatürk’e karşı sorumluyuz. Hayatını feda etmiş kaç başkanlarımız, hoş insanlarımıza karşı sorumluyuz. O bakımdan biz, şu anda kıskanılacak durumda değiliz. Toprak modülü olarak, cennet vatanımız olarak, bütün dünyanın kıskanacağı bir yerde yaşıyoruz. Lakin ne yazık ki kıskanılacak durumda değiliz. Kıskanılacak durumda ne vakit oluruz? Kişi başı gelirde Almanya’yla yarışırsak, bilimde, sanatta, kültürde yeniden dünyanın öbür ülkeleriyle yarışacak duruma geldiğimiz vakit.