İnşaat ustası isyan etti: Bu da bir kölelik!

Konya’da inşaat ustalığı yapan Mehmet Şerif Alp, hayat şartlarının günden güne ağırlaştığını belirterek personellerin aldıkları fiyatlarla hayatını idame etmekte zorlandıklarını söz etti. 

Alp, “Yaşama şartları günden güne ağırlaşıyor. Bir konut kirası 12- 13 bin liradan bahsediliyor. Bir emekçi yevmiyesi bin lira civarında biz ortalama 23- 24 gün çalışabiliyoruz. Konut sahibi olabilmen için ortalama 8- 10 yıl hiç yiyip içmeden çalışman lazım. Bu da bir köleliktir. Yani bu bir kölelik. Karın tokluğuna çalışıp hiçbir şeye sahip olamıyorsun” dedi.

“Yaptığımız iş aslında bizim için bir geçim kaynağı olmalı, yaşama garantimiz olmalı. Şu an baktığımız vakit bize bir garanti vermiyor” diyen Alp, “Yaptığın ürettiğin şeye bile sahip olamıyorsun” sözlerine yer verdi.

‘BU DA BİR KÖLELİKTİR’

Mehmet Şerif Alp şunları söyledi:

“Piyasada genel olarak bir sakinlik var. İşlerde bir yavaşlama var. 2018’de yaşanan krize misal bir yavaşlama üzere gözüküyor. Yaşama şartları günden güne ağırlaşıyor. Bir konut kirası 12- 13 bin liradan bahsediliyor. Bir emekçi yevmiyesi bin lira civarında, biz ortalama 23- 24 gün çalışabiliyoruz. Kış hariç kışın bu mühlet biraz daha değişiyor. İşte 24 bin lira yapıyor ona nazaran bir hesap yapın işte. Mesken sahibi olabilmen için ortalama 8- 10 yıl hiç yiyip içmeden çalışman lazım. Bu da bir köleliktir. Yani bu bir kölelik. Karın tokluğuna çalışıp hiçbir şeye sahip olamıyorsun. Yaptığı ürettiğin şeye bile sahip olamıyorsun.

İşçi gelirlerinde 2017 krizinden sonra önemli bir düşüş oldu. Bir usta geliri taban fiyatla denk bir düzeye gelmişti hatta minimum fiyatın biraz daha aşağısına düşmüştü. Son bir iki yıldır insan krizinden ötürü personellerin ve ustaların maaşları biraz yükseldi. Orada biraz artımız oldu.

‘HAYALLERİMİZİN PEŞİNDE KOŞAMIYORUZ’

Yine de hayat şartlarına, alım gücüne pek bir tesiri olmuyor. Yaptığımız iş aslında bizim için bir geçim kaynağı olmalı, yaşama garantimiz olmalı. Şu an baktığımız vakit bize bir garanti vermiyor. Bir gün boş kaldığımız vakit ‘acaba yarın bir işimiz olacak mı’ diye dehşet içindeyiz.

Ya da bir gün boş kaldık yarın karnımızı doyurabilecek miyiz durumuna düştüğümüz için hayallerimizin peşinde koşamıyoruz. Mesela ben bir belgesel çekmek isterdim. Çocukları çekmek isterdim. İş yoğunluğundan, geçim kaygısından bunların hiçbirine vakit ayıramıyorum.”