İstek Beyefendi Apartmanı enkazından alkışlar eşliğinde çıkarıldıktan sonra Ege Üniversitesi Hastanesinde tedaviye alınan ve ameliyat edilen Okan, zelzelede bacaklarının üstüne yığılan “molozların ağırlığını” geride bıraktı.
Hastanede 4 hafta tedavi gördükten sonra taburcu edilen Okan, İzmir’in Karşıyaka ilçesindeki bir klinikte aldığı 9 aylık fizik tedavi sürecini tamamladı.
Dokuz Eylül Üniversitesi Devlet Konservatuvarı 12. sınıf öğrencisi olan depremzede genç kız, evvel tekerlekli sandalyeden kalkıp birinci adımlarını attı, sonra her gün saatlerce ayakta durmaya, koşmaya, parmaklarının üstünde yükselmeye çalıştı ve yaklaşık 270 günlük gayretin akabinde kliniğin kapısından yürüyerek çıktı.
İnci Okan, bacaklarını kaybetme riskiyle karşı karşıya kaldığını, bu nedenle hem fizikî hem de ruhsal olarak karanlık periyotlardan geçtiğini söyledi.
Enkaz altında kaldığı anların çok sıkıntı geçtiğini, molozların altından çıkarıldıktan sonra daha da zorlandığını belirten Okan, şöyle devam etti:
“Yaklaşık 1-2 ay boyunca hiç adım atamadım. Ayağa kalktığımda inanılmaz, dayanılmaz bir ağrı vardı. Günlük aktivitelerimin hiçbirini yapamıyordum. Birinin yardımı olmadan ayağa kalkamıyordum. Birinci sefer ayağa kalktığımda dayanamayacağımı düşündüm. Küçük adımlarla başladık fakat artık istediğim yere koşarak gidebiliyorum.”
Depremzede genç kız, evvel elektroterapi aldığını, daha sonra yürüme ve idman programlarına başladığını tabir ederek, “Sağ bacağımı bir daha kullanamayacağımı düşünüyordum. Topallamak bile benim için kafiydi ancak hiç beklemediğim bir müddette sıkıntısız yürüyebildim.” diye konuştu.
İNCİ’NİN ARKASINDA BIRAKTIKLARI VE AMAÇLARI
Tıpkı sarsıntıda babaannesi Aysel Okan’ı kaybeden İnci Okan, “10 saniyede insan konutunu, ailesini, her şeyini kaybediyor. Ben de ayağımı kaybedebilirdim. Onun için etrafınızdaki insanlara sevdiğinizi söyleyin ve sevdiğiniz işe sarılın.” dedi.
Okan, sarsıntının olumsuz tesirlerini keman çalarak aştığını anlatarak, en büyük amacının bundan sonra keyifli olmak, memnun olduğu işi yapmak ve müzikten hiç ayrılmamak olduğunu vurguladı.
İSTEKLİ FİZYOTERAPİSTİN MEMNUNLUĞU
Fizyoterapist Ezgi Eryılmaz da kliniğe tekerlekli sandalye ile gelmeye başlayan İnci’nin günlük hayatına dönmesinin “tarif edilemez bir mutluluk” olduğunu kaydetti.
Zelzeleden sonra fizyoterapistler olarak bir dayanışma kümesi kurduklarını ve depremzedelere süratlice ulaşmayı hedeflediklerini aktaran Eryılmaz, İnci Okan ile tıpkı sarsıntıda yaralanan kuzeni Alp Kırabalı’ya da dayanak vermek istediğini lisana getirdi.
Eryılmaz, İnci Okan’ın başlarda durumunun epeyce makûs olduğunu ve yürüyememe ihtimalinin de bulunduğunu belirterek, “Yapabileceğimizin en uygununu yapmak için yola çıktık. Umduğumuzdan çok daha kısa müddette başardık. Onun yürüdüğünü görmek en büyük memnunluk. İnsan öteki ne ister?” dedi.
Fizyoterapist Eryılmaz, tedavi sonrası her hareketi yapabilen İnci Okan’ın bundan sonraki hayatında da çok başarılı olacağına inandığını, onu bir gün çok ünlü ve başarılı bir müzisyen olarak görmek istediğini kelamlarına ekledi.
