Kariyerindeki Tek Mağlubiyeti Felç Kalmasına Neden Oldu: Başarılı Boksör Prichard Colon’un Trajik Hikayesi

Oldukça başarılı bir boksör olduğunuzu hayal edin.

Her şey çok iyi, tam istediğiniz gibi giderken kariyerinizde ilk defa kaybediyorsunuz ve maçın sonunda felç kalıyorsunuz.

Sizleri Prichard Colon’la tanıştıralım. Florida’nın Maryland eyaletinde doğan Colon, 10 yaşındayken ailesiyle birlikte Porto Riko’ya taşınmaya karar verir ve orada profesyonel eğitimini tamamlar.

Digget lakaplı boksör 2010 senesinde Panamerikan Gençlik Şampiyonası’nda ilk başarısını elde ederek altın. madalya kazandı.

Prichard Colon 2013 yılında profesyonel oldu ve ilk boks maçını açılış raundunda nakavtla kazandı.

Sonraki 15 karşılaşmasında da zafer elde eden başarı boksörün aklındaki tek şey Dünya Şampiyonluğuydu.

Porto Rikolu dövüşçü 17 Ekim 2015 tarihinde 16 maçta 13 nakavta sahipken Amerikalı Terrel Williams ile bir müsabakada karşılaştı. Williams da 14 maçta 12 nakavtla yenilgisiz bir adaydı.

Williams’ın tavşan yumruklarıyla dövüş Colon için zor bir hale gelmişti. Yedinci rauntta Prichard ensesine aldığı bir başka darbenin ardından yere düştü, ancak ayağa kalkıp dövüşe devam etti.

Hakem Joe Cooper bu rauntta Terrel Williams’a bir puan verdi.

Dokuzuncu raunt Colon’un sadece boks kariyerinin değil, tüm hayatının kırılma noktasıydı. İki kez yere serildi.

Dövüşe devam etmeyi başardı ama köşesi bir yanlış anlaşılma sonucunda eldivenlerini çıkardı. Raundun bittiğini sandılar ama bitmemişti. Bu durum kendisinin diskalifiye edilmesine neden oldu.

Prichard Colon soyunma odasına götürüldü ancak orada başının döndüğünü hissetti, oturamadı ve kustu. Ambulansla hastaneye götürüldü ve acilen ameliyata alındı.

Colon dövüş sırasında aldığı darbeler nedeniyle beyninde hasar oluştuğu için yedi aydan uzun bir süre komada kaldı.

Kendisine konulan teşhis, genellikle bitkisel hayat olarak bilinen tepkisiz uyanıklık durumuydu.

Colon’un kendi başına yapabildiği tek eylem nefes almaktı, geri kalanı için yardıma ihtiyaç duyuyordu.

Prichard şu anda günlerini ailesinin desteğiyle geçiriyor. Aldığı terapi sayesindeyse artık gözleriyle iletişim kurabiliyor, ellerini hareket ettirebiliyor ve hatta yardımla az da olsa ayakta durabiliyor.