KPSS günü sosyal medyada viral olmuştu, o genç kız bakın şimdi ne yapıyor…

YGS, LGS, KPSS… Her imtihan öncesi toplumsal medyada birebir görüntü paylaşılır. İmgelerde bir öğrenci imtihana yetişmek için ‘hayır kapatma, kapatma’ diyerek sürüne sürüne salona koşar.

Geçenlerde yapılan YKS’de de tıpkı görüntü tekrar viral oldu. Görüntüdeki öğrenci ‘acaba ne yapıyor’ diyerek toplumsal medyanın lisanından düşmeyen ismin peşine düştük.  Görüntü kadar öyküsü de çok konuşulacak cinsten.

HER İMTİHANDA KENDİMİ GÖRMEKTEN MUTLU DEĞİLİM

2018 KPSS’de çekilen imajdaki isim Yasemin Demir… Artık Şanlıurfa’nın Viranşehir Mesleksel ve Teknik Anadolu Lisesinde Edebiyat öğretmeni.

‘Sürüne sürüne giden eller artık çocuklara diploma dağıtıyor’ diyen Yasemin Demir şöyle konuştu:

Toplumsal medyaya düşmek istemezdim. Her imtihanda kendimi görmekten mutlu değilim. Lakin bunlara karşın azmim birilerine umut olacaksa memnun olurum. Gençler düştükleri yerden kalkmasını benim üzere süratli becersinler isterim. Kıssasına gelirsek. KPSS’ye üç yıldır hazırlanıyordum. Yaşadığım yer Ordu’ydu, imtihana gireceğim salon ise Samsun’daydı. İmtihandan tam 4 saat evvel babamla birlikte Ordu’dan Samsun’a yola çıktık. 2 saat yol sürecekti kalan müddette ise imtihan solununun önünde bekleyecektik. Samsun’a geldik baktık trafik, sonradan öğrendik ki kent merkezinde üzülerek söylüyorum bisiklet turnuvası varmış. Üç şeritli yol teke inmiş. Alan imtihanı olduğu için öteki kentten de gelen var trafik kilit.

TAKATİM KALMAYINCA SÜRÜNDÜM

Bekle bekle baktım imtihana yarım saat kaldı, kaçıracağız. Babam ‘artık yetişemezsin durum ortada kızım en berbat evvelki puanınla tercih yaparsın’ dedi. Bir şey yapmam gerekiyordu. Otomobilden inip koşmaya başladım. İmtihana gireceğim yer Samsun Üniversitesiydi. Aksilik bu ya üniversite de tam zirve bir yerde. ‘Kaybedersem yolda kaybedeyim’ diyerek nefes nefese abartmıyorum 3 kilometre koştum. Koşmayı da hiç sevmem. En berbat geç kalırsam kapı önüne ağlarım fakat bütün imkânları zorlamak istedim. Uzun bir koşudan sonra saatte baktım 5 dakika var gireceğim fakültedeki imtihan salonu da görünmeye başladı. Tempomu artırdım. Salona geldim B bloku olması gerekirken A bloku önüne gitmişim. Çabucak gerideki bina için ben koşmayı sürdürdüm. O esnada ‘koş koş’ sesleri yankılanıyordu. Ben tam B bloka giden yolda dönerken yüz üstü yere düştüm. Ayaklarım, dizim her yerim kanlar içinde kaldı. Yerdeyken kapıyı kapattıklarını görünce, bir daha kalktım ve salonun önüne geldim.

DOĞU’YA ÇOK ALIŞTIM

Artık takatim kalmadı. Bacağım tutmayınca düştüm ve emekledim. O esnada ‘kapatma kapatma’ çığlıkları ağzımdan çıktı. Benden sonra da kapı kapandı. İçeri girdim polis memurları bana çok yardımcı oldu. Salona girdim imtihana gelmeyenler vardı ve o beni çok üzdü. Sırama oturdum uykusuz günlerimi düşünüp sorularımı çözdüm. Yerde süründüğümde içimde daima öğrencilerime kavuşma heyecanı vardı.
Doğuda öğretmen olmak çok hoş bir his. Nasıl döneceğim sonra onu düşünüyorum. Tahminen de dönmem. Buraya çok alıştım. Bölge insanı öğretmenlere farklı bir ilgi gösteriyor.

KIRICI YORUMLARA ÇOK ÜZÜLÜYORUM

Orada kameraların olduğunu bilmiyordum. Konuta geldim bütün medyada ben varım. Bununla yüzleşmek sıkıntı oldu. Ruhsal dayanak almayı bile düşündüm. Olayın art planını bilmedikleri için toplumsal medyada ‘sen gösteri yapıyorsun’ diyenler var. İncitici yorumlara çok üzülüyorum. Pişmanlık var mı desen, bir daha olsa yeniden yaparım. Öğrencilerim baldan tatlı. Onlara kavuşmak için bin kere daha sürünürdüm. O külfetli süreci geçirenler bilir.