Mert Aydın yazdı: Bir Klopp kronolojisi

Koskoca Kayzer’in yanında eğilmeden bükülmeden konuşuyordu. Karşısındaki sıkıntı beğenen adamın ortada bir de olsa onun söylediklerini başıyla onaylaması gurur vericiydi doğrusu. Oynatmaya çalıştığı futbol üzere heyecanlı bir adamdı. Bunu da ekrana yansıtınca bir anda seyirciyi ekrana çekmişti. Teknik adamlık yerine bu işe mi tartı vermeliydi? Alışılmış ki hayır. O, dünyanın en âlâ teknik yöneticisi olacaktı.
Jurgen Klopp, Almanya’da düzenlenen Dünya Kupası sırasında televizyonda hem de Franz Beckenbauer ile bile yorum yaptığında 39 yaşındaydı. Futbolu bırakıp Mainz’ı çalıştırmaya başlayalı yalnızca 5 yıl olmuştu. Mainz’ı birinci lige çıkarmıştı. Hatta Dünya Kupası öncesi dönem UEFA Kupası’nda çaba etmişlerdi.
Santrfor başlayıp sağ bekte bitirdiği futbol mesleği boyunca oyuncu kalitesinden çok, saha içinde teknik adamların sağ kolu olarak tanındı. Wolfgang Frank, yalnızca hocası değil rol modeli oldu. Futbol oynarken geleceği planlanmış adamlardandı. Hakikaten 34 yaşında futbolu bırakıp Mainz’ı başına geçti. 2 yılda grubu üst lige taşıdı. Mainz’ın peri masalı 2007’de küme düşmeyle sonuçlandı. İkinci Lig’de birinci dönem istenen gelmeyince Klopp da istifa etti.
Düşünün, Türkiye’de olsa çöp ilan edilecek bir teknik adamı koşa koşa isteyen bir grup vardı. 11 yıl öncesinin Şampiyonlar Ligi şampiyonu, 90’larda Bayern Münih’in belalısı Borussia Dortmund. Gencecik bir takımla kendi tabiriyle, “heavy metal” futbol oynuyorlardı. Muvaffakiyet üçüncü dönem geldi. Klopp, rakibi Bayern’in neredeyse sonsuz kaynaklarını alaşağı ederek şampiyonluğu Dortmund’a getiriyordu. O dönem başında, gruba gelen 22 yaşındaki Lewandowski, 16 gol atan Barrios’un gölgesinde kalsa da sinyalleri vermeye başlamıştı. Götze, Nuri Şahin, Subotic, Hummels, Blaszczykowski, Bender, Kagawa, Grosskreutz üzere isimler bir anda tüm Almanya’nın (Münih hariç) sevgilisi olmuştu.

Klopp ve öğrencileri bununla kalmadılar. 2011- 2012 döneminde da Bayern’i sollayarak şampiyonluğu elde ettiler. Hem de Bundesliga puan rekorunu kırarak… Düşünün ligin ikinci yarısında yalnızca 4 puan kaybetmiştiler. Sonraki dönem şampiyonluk değil lakin Şampiyonlar Ligi finali geldi. Finalden kısa müddet evvel kadronun yıldızı Götze’nin Bayern ile anlaştığı kamuoyuna yansıdı. Kadronun ritmi bozulabilirdi. Ve Şampiyonlar Ligi finalinde rakip Bayern’di. Klopp’un sahneye sürdüğü yeni genç yıldız İlkay Gündoğan, penaltıdan bir gol atsa da, 89’da Robben’in golü, maçı ve kupayı Bayern’e verdi.
İşler 2014 sonunda Lewandowski’nin de Bayern’e gitmesiyle zorlaştı. 2015’te Klopp, “Bu ekibin yanlışsız teknik adama muhtaçlığı var” diyerek dönem bitiminde istifa etti. Halbuki 2018’e kadar kontratı vardı.
2015-2016 dönemine konutunda dinlenerek girdi Klopp. Ne var ki mukadderat, fazla dinlenmesine müsaade vermeyecekti. Ekim ayında Brendan Rodgers’tan boşalan Liverpool menajerliğine getirildi Alman teknik adam. Daha birinci basın toplantısında etkiledi herkesi. Mourinho’nun o ünlü “Özel biri” benzetmesine, “Ben, olağan biriyim” karşılığını vererek hazırcevaplığını gösterdi. Lakin yıllardır muvaffakiyete hasret kalan Liverpool’un bundan daha fazlasına muhtaçlığı vardı.
O dönem ilgi lakin sekizinci sırada bitirebildiler. Lig Kupası finalini Pellegrini idaresindeki Manchester City’ye penaltılarla kaybettiler. UEFA Avrupa Ligi finalinde ise Sevilla’ya 3-1 kaybettiler. Klopp’un ortaya bir kadro çıkarabilmesi için vakte gereksinimi vardı.

Savunma yanlışlarıyla kabus üzere başlayan 2017- 2018 döneminin orta transfer devrinde tarihi bir atılım yaptı Liverpool. Hollandalı Virgil Van Dijk, ekibe katıldı. Bunun semeresini Şampiyonlar Ligi’nde gördüler. Finalde rakip Real Madrid’di. Lakin Ramos’un Salah’ı sakatlaması (kırmızı kart görmeden doğal ki) ve kaleci Karius’un yediği birbirinden yanlışlı goller, kupayı İspanya’ya götürdü. Sağ bekte Alexander Arnold ve sol bekte Robertson ile kusursuz bir kanat tertibi yakalayan Klopp, 2018-2019 döneminde taraftarı büyüleyen bir futbol oynatmaya başladı. Pep Guardiola’nın Manchester City’si ile amansız bir yarışa girdiler. 97 puan toplamlarına karşın şampiyon olamamaları bu rekabeti anlatıyor herhalde. Ancak dönem sonunda Şampiyonlar Ligi geldi. Finalde rakip Tottenham’dı. Lakin maç başında gelen golle rahatlayan Klopp ve öğrencileri 2-0 kazanıp kupaya uzandı. Klopp’un önünde hala kıymetli bir gaye vardı. En son 1990’da şampiyonluk gören Liverpool artık sabırsızdı. Şahane bir dönem başlangıcı ve akabinde büyük puan farkı. Liverpool tam gün sayarken pandemi belası geldi çattı. Bir galibiyete muhtaçlık vardı ancak herkes meskene kapanmıştı. İngiliz futbolunu yönetenler, yaz aylarında boş tribünler önünde lige devam etme kararı aldı. Ve Liverpool 30 yıl beklediği şampiyonluğu kazandı. O vakitten beri Liverpool taraftarı şu şarkıyı söylüyor, “Çok mutluyum zira Jurgen bir kırmızı”. Haklılar, zira bu yıl 4 kupa birden alabilirler. Haklılar, zira Pep Guardiola ile birlikte dünyanın en yeterli iki teknik yöneticisinden biri Klopp. Haklılar, zira oynattığı futbolla taraflı-tarafsız herkesin sempatisini kazandılar