MELTEM GÜNAY İstanbul – Umut ailesinin 3.5 yaşındaki oğulları Ulus, 2.5 aylıkken kalp büyümesi ve kalp kaslarında süngerleşme teşhisiyle tedavi olmaya başladı. Tek dermanı kalp nakli olmak olan küçük çocuğun ailesi oğullarını yaşatmak için büyük çabalar verdi. Fakat kalp bağışı olmadığı için Ulus, 31 Mart’ta ömrünü yitirdi. Küçük oğlunu kaybeden anne Dilek Umut ise artık Ege Üniversitesi Hastanesi’nde kalp nakli bekleyen çocuklara umut olmaya çabalıyor. Bir annenin yaşayabileceği en büyük acıyı yaşadığını belirten Umut, Anneler Günü’nde hislerini anlattı: “Ben sesimi duyurmak için çok gayret sarf ettim lakin olmadı. En son hastanede 2.5 ay kaldık ve o vakit gördüm ki oradaki aileler büyük kahırlarla gayret ediyorlar. Bir yandan çocukların hayatları pamuk ipliğine bağlı, bir yandan maddi olarak büyük problem çekiyorlar. Biz orada birbirimize teselli olmaya çalıştık daima. Benim oğlum gittikten sonra ben onları bırakamadım, oradaki çocukların beni gördüklerinde ‘Dilek Teyze geldi’ diye keyifli olmalarını bırakamadım, dertleştiğim annelerin ellerini bırakamadım. Artık gayretim o çocuklarım ve aileleri için. O çocukların memnun ve yeterli olmaları benim en büyük tesellim oldu. Ulus’un yerine onları koydum. Benim çocuğum gitti ancak bir sürü çocuğum var. Cumali var, Mehmet var, Cemre var, Zeynep var, Mukadderat var. Nisa Işık var. Benim bu dünyada artık daha fazla çocuğum var.”
Sıkıntı hayatlar
“Mesela Cumali 18 yaşında. Yapay kalp çantasına bağlı acil nakil sırasında bekliyor çaresizce. Kıymetleri çok düşük olduğu için hastaneden çıkamıyor. 13 yaşındaki Münire Cemre acil nakil sırasında bekliyor. Üç yıldır yapay kalpli. Annesi felç geçirdi, babası ameliyat oldu, hastanede ona anneannesi bakıyor. Yazgı kızım var 16 yaşında. Onun üç kardeşi bu rahatsızlıklardan ötürü hayatlarını kaybetmiş, 2019 yılında yapay kalp aygıtı takılı ve nakil sırasında. 9 yaşındaki Mehmet var hastaneden ayrılamıyor, 15 aydır yapay kalp aygıtı takılı. Annesi bakıyor lakin meskende iki küçük çocuğu daha var. O kadar sıkıntı hayatlar ki. Bir yandan da maddi düşünceler var. Beşerler kaç kesime bölüneceklerini şaşırıyorlar. Biz de aynılarını yaşadığımız için hepsini o kadar âlâ anlıyorum ki. Tabipler mesela ilaç istiyor, acil 2 bin lira. Paran yok, ilacı alamıyorsun. Ona mı kaygı yanacaksın çocuğuna o ilacın verilmesi gerekiyor, bulamıyorsun, ona mı. O kadar berbat bir duruma düşüyorsun. Bu yüzden etrafımdan topladığım dayanaklarla ve kendi gayretlerimle ailelere dayanak olmaya çalışıyorum. Çocuklarımın yüzünü güldürmek için onlara ikramlar götürmeye uğraşıyorum, verilen takviyelerle onlara bayramlık almaya çabalıyorum. Şu anda en büyük gereksinimimiz hastaneye bu ailelerin kullanabilmesi için bir çamaşır makinesi alabilmek. Bunun için takviye arıyorum. Yeniden aileler için alışveriş çekleri ayarlamaya çalışıyorum. Çocuklarımızın tablet istekleri var. Dışarıdan alınması gereken ilaçlar oluyor, onları karşılamak için bağışlar gerekiyor. Bunlar için çabalıyorum. Tek isteğim onların keyifli olmaları.”
Organ bağışı daveti
Tüm vatandaşlara organ bağışı bulunması davetinde bulunan Dilek Umut şöyle devam etti: “Ben bu acıyı yaşayan anne olarak sesleniyorum; bizim çocuklarımızı yaşatın, organ bağışına takviye verin. Bir çocuğu yaşatacak organı toprak altında çürütmeyin. Ben oğlumun organlarını bile bağışlamak için gayret verdim ki bir çocuk kurtulabilsin diye. Lakin çok ilaç kullandığımız için olmadı. 3.5 yaşındaki oğlumun vücudunu organ bulunamadığı için kara toprağa koydum. Artık başka çocuklarımı kurtarmak için çığlık atmaya devam edeceğim.”
