Neandertallerle Akrabalığımızın Bilinenden Fazla Olduğunu Kanıtlayan 15 Genetik Özellik

Bu yapı dışarıya daha geniş bir biçimde açıldığında dolayı Neanderthallerin yaşadığı ortam açısından büyük avantaj sağlıyordu.

Neandertaller muhtemelen günümüz Avrasya popülasyonuyla birebir oranda kızıl saçlı birey içeriyordu. Bu saç rengi Avrupa’da soğuğa daha âlâ adapte olmak için bir mutasyon sonucunda meydana gelmişti.

Neandertallerin yüzü, uzun kafatasları yüzünden daha büyük olma eğilimindeydi. Sapienslerde yüz küçülürken uzun kafatasını miras olarak aldılar.

Çene kemiğinde bulunan ve “Mental foramen” ismi verilen açıklık Neandertallerde epey genişti. Buradan çıkan kan damarları genişlikten ötürü daha fazlaydı. Damarlar buradan yanaklara ulaştığında kan akışı sayesinde dışarıdan belirli olabilecek “kırmızı” manzara ortaya çıktı. Bilhassa soğuklarda ve antrenman yapıldığında daha çok barizleşen kırmızılık, kan akışının artmasıyla ortaya çıkıyor.

Yeşillikle de beslendikleri vakitlerde daha geniş bir ağız yapısına da sahip olmaları gerektiğinde ağızlarında bu boşluklar bulunuyordu. Şimdilerde bu boşluklarda evrimin bize getirdiği yirmilik dişleri barındırıyoruz.

Çıkık alın ve yüz sınırları genel olarak primat kümesinin en bariz özelliklerinden biri. Sapienslerde hayli küçülen çıkıntılı yüz çizgileri Neandertaller ile karşılaştıklarında genler aracılığıyla tekrar genlerimize yansıdı. Avusturalya yerlilerinde epey geniş bir kaş çıkıntısı varken, Moğollarda neredeyse bu en aza iniyor.

Bir Neandertal kafatası incelerseniz gözünüze birinci çarpacak nokta göz çukurlarının genişliğidir. Hayli iri gözlere sahip Neandertaller, bu sayede az güneş ışığı alan bölgelerde daha güzel görme talihine sahip oluyorlardı. Bunun sonucu olarak öteki bir avantaj da ortaya çıktı: Az ışığı işlemek için daha fazla nöronun bir ortaya gelmesi gerekti ve beyinde yeni ilişkiler ortaya çıktı. Bu da beyin gücü açısından çağdaş beşere bir baht olarak geri döndü.

Batı Avrupa’dan Orta Asya’ya yanlışsız yayılış gösteren Neandertal topluluklarında açık tenlilik ve çil görünüyordu. Bireyler açık derileri sayesinde güneş ışığından az yararlanabildikleri bölgelerde D vitaminini daha güçlü absorbe edebiliyorlardı. Melanin üretme güçleri daha fazla olan hücre kümeleri ise güneşe maruz kalmalarından ötürü besbelli hale geçtiler; böylelikle “çil” dediğimiz yapılar meydana geldi ve açık tenlilik ile çiller, Neandertaller aracılığıyla genlerimize aktarıldı.

Yapılan genetik tahlil testlerinde, bilhassa Doğu Asyalıların düz ve kalın telli saçlara sahip olmasının temel nedeni, Neandertal genlerinde meydana gelen bir mutasyon sonucunda keratin ölçüsündeki artış olarak öne sürüldü.

Düz saç, kuzey bölgelerde soğuk havanın yalıtımı için gerçekleşmiş bir adaptasyon olarak görülüyor.

Neandertallerden bize kalan el parmak genişliği birçok avantajı da beraberinde getiriyor. Her ne kadar onlar bunu bilemeyecek olsa da teknolojik ve kültürel manada gelişmemize geniş el parmaklarımız imkan sağladı.

Bu durumun Neandertallerin tütün kullanıp kullanmadığıyla rastgele bir kontağı olmadığını öncelikle belirtelim. Neandertallerde mutasyona uğramış gen kümesinin çağdaş insanlarda nikotin bağımlılığını arttırdığına dair çalışmalar mevcut durumda.

Orman, ırmak ve mağara bölgelerinde yaşayan Neandertaller, birçok mahallî patojene karşı HLA ismi verilen reseptörleri geliştirip bunlara uygun antijenleri bağladılar; sonuç olarak kendilerine ilişkin savunma sistemi ortaya çıktı. Doğal olarak Afrika yerlilerinin bu patojenlere karşı bağışıklığı epey düşük.

Nedeni kolay: Güneş ışığı

Dünya üzerinde rahatlıkla yerimizi değiştirebildiğimiz günümüzde her iklime rahat ahenk sağlayamıyoruz ve güneş ışığına alıştığımız bölgelerden daha az maruz kalabiliyoruz.

Neandertaller kendi bölgelerine adapte olduklarından ötürü bu onları etkilemiyordu ve kendilerini depresif hissetmiyorlardı. Ancak ortamına ahenk sağlayamayan ve güneş ışığına daha az maruz kalabilen günümüz insanlarında depresyonun ortaya çıkma oranı oldukça artmış durumda.

Yaralanmaların bol olduğu Neandertal tabiatında, kanamalar arttığında bedenin dış ortamla olan temasının mikrop kapmamak maksadıyla mümkün olduğu kadar süratli kesilmesi gerektiğinden dolayı “kan pıhtılaşma” geni evrimleşti.

Neandertaller için faydalı olup bize miras kalan bu özellik günümüzde “pıhtı atması” yüzünden hayatımızı tehlikeye sokabiliyor.

Primer bilimer siroz, Lupus, Crohn hastalığı ve diyabetin başı çektiği bu risk kümesi, patojenlere karşı bağışıklık geliştirirken olumsuz bir tesir olarak günümüzde bize miras kaldı. Mutasyonlar sonucu kendine karşı savunma gerçekleştiren beden, bu hastalıkların ortaya çıkmasında büyük rol oynuyor.