İstanbul Kağıthane’de bulunan T.C. Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri Başkanlığı Osmanlı Arşivleri Külliyesi’nde gerçekleştirilen aktifliğin …
İstanbul Kağıthane’de bulunan T.C. Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri Başkanlığı Osmanlı Arşivleri Külliyesi’nde gerçekleştirilen aktifliğin açılışında konuşan İstanbul Vilayet Ulusal Eğitim Müdürü Levent Yazıcı eğitimde sürdürülebilir öğrenmenin ve öğrenme imkanlarının çoğaltılmasına vurgu yaparak şunları söyledi:
ÖĞRETMENİN YERİ DOLDURULAMAZ
“İyi örnek çalışmaları birbiriyle etkileşim halinde olan öğretmenlerimiz açısından çok bedelli. Bu uygulamaların bilhassa hayata geçmesi şahsen sınıfta hayat bulması çok bedelli. Dünya eğitimde öğretmen öznesinin yerine geçebilecek bir şey var mı diye tartışıyor. Makine öğrenmesi, kişisel öğrenmeler yahut dijital öğrenmenin farklı boyutları daima olarak eğitim topluluğunda tartışılıyor. Ancak daima gelinen nokta şu; öğretmenin yerine geçebilecek rastgele bir temel öge yok. Öğretmeni bu kadar temel hale getiren, şahsen sınıf içerisindeki öğrenmeye ait hakimiyeti, kullandığı sistem ve teknikler. Öğretmenin öğrenciyle kuracağı bağlantı, göz göze temas, yürek yüreğe temas, onu vazgeçilmez kılıyor. Öteki yandan öğrenmeyi sürdürülebilir kılmamız ve öğrenme imkanlarını çoğaltmamız gerekiyor. Bu imkanlardan bir adedini bugün burada birlikte kurmaya çalıştık.”
DİKKAT ÇEKEN PROJELER
Tuğba Zorağa (Borusan Oto Zehra- Nurhan Kocabıyık Ortaokulu öğretmeni): ‘Yağmur suyu avcıları’ projemizde, okulun çatısından boşa akan yağmur sularını görüp, depolayarak kullanıma sunmak için çalıştık 25 litre isimli bir belgeseli izleyerek projeye başladık. Yağmur sularının masraftan akıp gitmemesi için depolamayı düşündük. Varillerle bir düzenek kurduk. Sürdürülebilir bir proje olması nedeniyle iddialıyız.
Hayat Halis (8’inci sınıf): Dünyada ve ülkemizde su kıtlığının eşiğindeyiz. Kaybolan bir litre su bile çok değerli. Artık elimizde bulunan 2 adet 50 litrelik varille o suları topluyoruz ve hem hayvanlarımız için hem de bitkilerimiz için kullanıyoruz.
Melis Demirel (8’inci sınıf): Kendi jenerasyonum için ve gelecek jenerasyon için birilerinin bir şeyler yapması gerekiyor ben de katkıda bulunduğum için çok memnunum.
Nesime Erberk (Nişantepe Anaokulu öğretmeni): ‘Doğa günlüğümü ailemle yazıyorum isimli projemizde çocuklarla haftada bir gün ormanlık alana gidiyoruz ve bu projeye ayda bir veliler de katılıyor. Burada tabiat içinde öğrenmeyi sağladık. Belirlediğimiz etkinlikler doğrultusunda uyguladığımız programın akabinde çocuklar konutlarına götürdükleri tabiat etkinliklerini defterlerine yazdı.
Gökçe Bozkurt (Anadolu Adalet Sarayı Anaokulu öğretmeni): ‘Aramızda Mahzur Yok’ projemizde engelli bireyler hakkında farkındalık oluşturmayı hedefliyoruz. Duyma ve görme engelli bireyleri anlamak için çocuklar kendi yaptıkları göz bantlarıyla gözlerini kapatarak belirlenen çizgileri takip etmeye ve fotoğraf yapmaya çalıştı. Tıpkı halde kulaklıklarla birbirlerini duymadan anlatımlar yaptılar.