Rober Hatemo: Kimse bilmiyor ölümden döndüm

İşte Rober Hatemo’nun açıklamalarından satır başları…

“Dedemin çok özel bir yeri var hayatımda… Dedemle arkadaştık, çocukken de beni gezdirirdi büyüdüğümde de gezdirdi. Diğer türlü bir baba modeli oldu bana müzikle ilgili çok doldurdu beni. Ölmesine yakın hastalandığı devirde ben çok büyük bir aşk yaşıyordum, çok gençtim çok pişmanım…”

‘DEDEMİN MEVTİNDE İSTEİĞİM KADAR YANINDA OLAMADIM’

“Gençlik de öteki bir ateş, insan her vakit doğruları yapamayabiliyor. ‘Daha çok vakit ayırmalıydım’ diye düşünüyorum artık ancak yapamadım o zaman… Alışılmış ki dedeme sonsuz vakit ayırdım, hoş şeyler yaptık bir arada fakat mevtinde istediğim kadar yanında olamadım.”

“Dedemle Taksim-Beyoğlu’nda üç katlı Rum meskenlerinde büyüdüm. En alt katta mutfak vardı orada dedemin müzik aletleri vardı. Ne iş gelirse ona gidiyorduk, televizyonlarda da çıktı o dönem… Orkestra şefliği yaptı. Dedem çok beğenirdi benim müzik söylememi ‘benim diyen solist senin üzere mikrofon tutamaz’ kederi. Kendisi enteresan bir adamdı üç lisan biliyordu. Çalmadığı enstrüman yoktu.”

“Bir gün ben de dedemle Aksaray’da bir otele gittim müzik söyledim. Oranın yetkilisi aradı ‘müşteriler seni istiyor, çok beğendiler’ dedi. Babam da istemiyor, onun mesleğini yapmamı istiyordu. Kuyumcuydu kendisi, onu da yaptım alışılmış.. Lakin ben babamı dinlemedim dedemle kaçıp gittim müzik söylemeye. Müzikle, toplumsal hayatla alakalı bir şeyler öğreten kişi dedem oldu.”

HASTALIK SÜRECİM OLDU

“‘Senden Çok’ fark projesinden sonra çok hoş yükseldim. 2010 ile 2015 ortası bir düşüş devri, hastalıklar yaşadım. Vefattan döndüm. Herkesin hayatında oluyor bu türlü şeyler. 2015’ten sonra tekrar toparlamaya başladım ‘Papucumun Dünyası’ albümünden sonra her şey âlâ gidiyordu ortaya korona girdi. İki sene kadar rahatsızlık yaşadım. Ülser üzere bir şeydi fakat bayağı büyük yaralar vardı. Tabip ‘üzüntüden uzak duracaksın’ dedi. Bir mühlet diyetim vardı, ruhsal tedavi gördüm.”

“2010 yılında spora başladım. Spor salonuna ortak oldum. Her iştirakte olduğu üzere bir arkadaş kazığı yedim. O beni çok üzmüştü.”