Fenerbahçe’de merakla beklenen imza atıldı. Sarı Lacivertliler, Portekizli ünlü teknik yönetici Jorge Jesus’la 1 yıllık kontrat imzalandığını duyurdu. Jorge Jesus’un Fenerbahçe’ye imza atması başta Portekiz olmak üzere Avrupa’da da geniş yakı uyandırdı.
Milliyet müelliflerinden Mustafa Anıklı, Jorge Jesus’un imzası sonrası Türk futbolunda geçmişte misyon yapan değerli teknik yöneticiler hakkında çarpıcı bir yazı kaleme aldı. Anıklı, Kocaman için flaş tabirler kullanırken Fatih Terim, Şenol Güneş ve Mustafa Denizli’yi eleştirdi.
Mustafa Anıklı’nın yazısı şu biçimde;
Türkiye’de en son şampiyon olan yabancı teknik adam, 2006-07 döneminde Fenerbahçe’yi çalıştıran Arthur Zico idi. Periyodun lideri Aziz Yıldırım, hocanın yardımcılığını yapan kardeşi Edu’ya taktı, hocayı yedi. Liderlerin soyunma odasına inmesine alışkın olmayan Edu, Yıldırım ile itişip, kakıştı. Sonunda kendilerini kapının önünde buldu.
O günden bu yana, yabancı olarak kimler geldi, kimler geçti halbuki…
Fenerbahçe, muvaffakiyet kazanabilmek için İspanya’yı şampiyonluğa taşıyan Luis Aragones ile anlaştı, “Dede” ile olmadı. Porto’ya iki şampiyonluk kazandıran Vitor Pereira’yı, hem de iki kere getirdi, tutmadı. Meslek noktasında birçok teknik adamın önünde bulunan, Zenit’e UEFA Kupası kazandıran, PSV ve Glasgow Rangers ile iki kupa alan Dick Advocaat ile anlaştı, yapamadı. PSV ile üç şampiyonluk gören Philip Cocu ise hiç dayanamadı.
Ya Galatasaray? Kendisine bir dönemde üç kupa birden kazandıran Alman dev Karl Heinz Feldkamp’ı elinde tutamadı. Michael Skibbe’yi hiç saymıyorum, Barcelona üzere bir devle Şampiyonlar Ligi kazanan, La Liga’da iki şampiyonluk gören Frank Rijkaard da yapamadı. Futboluyla star olan Hagi, teknik adamlıkta sınıfta kaldı. İtalya’yı Avrupa Şampiyonu yapan Roberto Mancini, Türkiye Kupası’na razı oldu. İtalyan olmasının kontenjanıyla Mancini’nin akabinde gelen Cesare Prandelli de 16 maçla seriyi(!) tamamladı.
Beşiktaş, Real Madrid’i şampiyon yapan Bernd Schuster’e bir dönem bile dayanamadı. Akabinde gelen Carlos Carvalhal da bir şey yapamadı. Hırvatistan Ulusal Grubu ile değerli işlere imza atan Slaven Biliç ise, siyah-beyazlılara bir şey veremedi fakat kendini parlattı ve West Ham’a gitti.
Trabzonspor da, bu süreçte iki değerli isimle çalıştı. Birincisi, Anderlecht ile Club Brugge’yi iki kere şampiyon yapan Hugo Broos oldu. Lakin, 13 haftada şutlandı. Başkası de, daha evvel denenen Vahid Halilhodzic idi. Paris Saint Germain’i Fransa Şampiyonu yapan, Trabzonspor’daki birinci periyodunda göz dolduran Boşnak hoca, ikinci denemede su kaynattı, ligde iki galibiyet, bir hezimet, lakin beş beraberlikle yollandı.
Velhasıl; bugün “kupa canavarı” olarak gösterilen Jorge Jesus’tan çok daha meslekli isimler Üstün Lig’i tattı. Ne umutlarla geldiler, nasıl gönderildiler?
Daha birinci günden Jesus’un yapamayacağını söylemek ya da moral bozmak değil niyetimiz… Yalnızca örnekleri sıraladık o kadar…
Galatasaray’da lider adayı Eşref Hamamcıoğlu’nun takımında bulunan Adnan Öztürk’ün dediği üzere; “Onlar İsa’yı (Jesus) getirdiyse, biz de Musa’yı getiririz.”
Tek dileğimiz; rekabetin, futbol hoşluğunun, kıyasına yarışın olduğu bir lig olması… Yoksa İsa olmuş, Musa olmuş kime ne!
*******************
Büyük değil, kocaman olabilmek
Harika Lig’in yeni grubu İstanbulspor, bundan evvel, 1994-95’te bu lige çıktığında, forvetinde emektar bir isim vardı; Abdullah Avcı…
On yıl boyunca, Uzanlar’dan TMSF’ye geçinceye kadar, birçok yıldızları barındıran bir kulüptü. Aykut Kocaman’ından Oğuz Çetin’e, Ümit Davala’dan, Gökhan Keskin’ine, Emre Aşık’ından Hamza Hamzaoğlu’na ve Sergen Yalçın’ına kadar birçok isme mesken sahipliği yaptı sarı-siyahlılar…
Lakin en çok da teknik adam makinesi üzere oldu bu kulüp. Saffet Susiç’in rahle-i tedrisindeki Ziya Doğan, daha sonra kendi başına yol aldı. Metin Türel üzere bir ustanın çırağı Aykut Kocaman, Fenerbahçe’yi şampiyon yaptı. Türkiye Kupası’nı da iki defa sarı-lacivertlilere ve Konya’ya taşıdı. Onun yardımcılığını yapan Abdullah Avcı, Trabzonspor ile büyük işler başardı. Vaktinde Avcı’nın ulusal kadrodaki sağ kolu olan Okan Buruk da, Başakşehir üzere bir ekip ile dönemi birinci sırada kapattı. O da Akhisar ile ayrıyeten Türkiye Kupası’nı kaptı. Avcı’nın bir diğer yardımcısı Erol Bulut ise, Fenerbahçe üzere bir devi çalıştırmanın onuruna ulaştı. İstanbulspor’dan filizlenen bu ağaç, Başakşehir ile gövdeye dönüştü, Trabzonspor ile uygunca kök saldı.
Usta, yetiştirdikleriyle büyür, onların başarılarıyla övünür. İşte bu türlü bir kuşak geldi, geçiyor.
* * *
Madalyonun bilakis bakalım… Türk futbolunun en büyük, en başarılı teknik adamlarını say deseniz, kimler olur? Fatih Terim, Şenol Güneş, Mustafa Denizli…
Üçünün de ortak noktası, gerilerinde bir Kocaman, Avcı üzere çırak bırakmaması… Kendilerinin yetiştirme eksikliği mi, yoksa yardımcı seçimindeki zaafiyeti mi bilinmez, arkalarına baktıklarında, hiç iz kalmadı!
Halbuki, Jupp Derwall olmasa Denizli, Sepp Piontek’in yolu Türkiye’ye çıkmasa Terim, tahminen bugünlere ulaşamazdı. İki büyük usta, ikisinin de elinden tuttu, ayrılırken koltuğa oturttu.
Natürel ki onların muvaffakiyetlerini göz arkası etmek, tamamını bu ikiliye mal etmek insafsızlık! Ancak onların da, gerilerinde bir çırak bırakmaması da sanırım vefasızlık…
*********
Lider kim?
Galatasaray, Türkiye Futbol Federasyonu seçimlerinden çabucak evvel kongresini yapacak. 11 Haziran’daki seçimin akabinde mazbata almak için, 2-3 gün geçse, yeni seçilen isim, en erken 13 Haziran’da başkanlık koltuğuna oturacak. Fakat, yeni gelen isim dernekte lider olacak. Ancak, 16 Haziran’daki TFF Genel Konseyi’ne kadar, Galatasaray Sportif AŞ’de yeni bir görevlendirme yapılmazsa, Ankara’daki seçime lider olarak Burak Elmas gidecek. Olağan şu da var; Lider Elmas görünürken, yeni lider delege sıfatıyla diğer birinin kostümünü giyebilir, oy kullanabilir. O vakit bildirilen delegelerden biri feragat edecek.
Ne tuhaf değil mi? Galatasaray iki liderle temsil edilebilir!
