Kolunu 9 yaşında kaybetmesine karşın kızını yatabilmek için gayretini sürdürdüğünü anlatan Dursun Kıvrak ise, “Çocukluğumda okula giderken çocuk aklıyla direğe çıktık maalesef. Elektrik çarpmasıyla kolumu kaybettim. 3600’den yani malulen emekli oldum. Maaş esasen yetmiyor, meskenimiz yok, kirada oturuyoruz. Çocuğumuzun rahatsızlığı var, daima İstanbul’a gelip gidiyoruz. Mecbur ek iş yapmak zorundayız. O da tanıdık arkadaşlar vasıtasıyla oluyor. Yoksa olağan bir insan beni gördüğü vakit iş vermiyor, bizim ülkemizde ne yazık ki toplumumuzda bu var. Bunu birkaç sefer yaşadım maalesef. Ben, bu işi mecburen kızımın tedavisi için yapıyorum. Kızımın tedavisi için daima İstanbul’a gelip gittiğimizden ötürü yetişmediği için mecburen bu işi yapıyoruz. Boya badana, her türlü iş olduğunda yapıyorum” diye konuştu.