Antalya Döşemealtı ilçesinde, 7 Ocak’ta kendisine azap edip, vefatla tehdit ettiği teziyle 12 yıllık eşi Ramazan İpek’i (36) av tüfeğiyle …
MAKSADI MATEMATİK ÖĞRETMENLİĞİ
Melek İpek, tahliye edildikten sonra ailesine ilişkin çiftlik evinde ilk röportajını DHA’ya verdi. Kovanlık köyündeki antik kentin kıyısında, zakkum çiçeklerinin ortasındaki çiftlik meskeninde günlerini geçiren İpek, koyunları, kazları, köpekleri ve tavukları ile iç içe yaşıyor. Çiftlikte traktör süren İpek, tarla işlerini bitirdikten sonra makyaj yapıp, kızları Ceylin Deniz ve İkra Parıltı ile kent merkezine gidiyor. Kendi kullandığı servis aracına kızlarını bindiren İpek, merkezde alışveriş yapıp, yemek yiyor. Kızlarıyla arkadaş üzere vakit geçiren İpek, üniversite imtihanına da hazırlanıyor. İpek’in bu süreçte en büyük destekçisi ise her gün ders çalıştığı masabaşında kendisine kitaplarıyla eşlik eden kızları.
Ailesinin yanına taşınan Melek İpek, sabahın birinci saatlerinde koyunları sağıp, kuzuları annelerinin yanına götürüyor. Koyun, kaz ve tavuklara yem veren İpek, daha sonra tarlaya ekin işlerini tamamlamak için gidiyor. İpek’in en keyif aldığı işlerden biri de yünleri uzayan koyunların kırkılması.
‘İYİ İNSAN OLUN’ ÖĞÜDÜ
Kızlarına en çok yeterli insan olmayı öğütlediğini belirten Melek İpek, gençlere de öğütlerde bulundu. İpek, ailelerinden bir şey gizlememeleri, başlarına berbat bir olay geldiğinde korkmadan paylaşmaları gerektiğini söyledi. Yaşanan olay nedeniyle hala üzgün olduğunu lisana getiren İpek, bu süreçte kendisini destekleyen başta avukatı Ahmet Onaran olmak üzere herkese çok teşekkür ettiğini söyledi.
‘ÇOCUKLARIMA HASRET DOLU GÜNLER GEÇTİ’
Cezaevindeki anılarını, hislerini, günlük hayatını ve hayallerini anlatan Melek İpek, mahkum arkadaşlarının da kendisine dayanak olduklarını söyledi. İpek, “Orada 108 gün âlâ insanlara denk geldim. Herkes uygundu, yaralarımı sarmamda bana çok takviye oldular. Birinci gün şaşkın haldeydim. Kimseyi tanımıyorum. Nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum lakin oradaki arkadaşlar bana yardımcı oldu. Ben oraya birinci girdiğimde hareket etmekte zorluk çekiyordum, işlerimi yapmamda bana yardımcı oldular. Oraya adapte olmak için ne yapmam gerektiğini, nasıl yapmam gerektiğini anlattılar. Konuşarak geçti birinci günümüz. Sonraki süreç 14 günlük karantina süreciydi. Biz olağan koğuşlara geçtiğimizde oradaki arkadaşlar ‘İnşallah bizi buraya verirler’ diye dua ediyordu. Geneli ağır hükümlüydü, kişilik olarak uygun beşerler. Bana daima yardımcı oldular. Yemeklerimizi yapıyorduk, günlük yapmamız gereken işleri yapıp boş vaktimizi ben soru çözerek kitap okuyarak değerlendiriyordum. Çocuklarıma hasret ve hasret dolu günler geçti” diye konuştu.
DURUŞMA GECESİ UYUYAMAMIŞ, HAZIRLIK YAPMAMIŞ
Mahkeme sürecinin süratli geçtiğini aktaran İpek, “Bu kadar kısa müddette beklemediğim bir karardı. Şok olmuştum. Nasıl davranmam gerektiğini bilmiyordum. Çocuklara kavuşacağım ama duşta üzereydim. Çocuklarıma sarılınca duşta olmadığımı anladım. Düş değil gerçekmiş” dedi.
Üçüncü duruşma öncesi hiçbir eşyasını hazırlamadığını belirten İpek, “O gece uyuyamadım, ancak hiç hazırlık da yapmadım. ‘Allah büyük’ dedim her vakit. O gün o kararı beklemiyordum lakin benim için büyük bir mucize oldu. Koğuş arkadaşlarım ‘Sen çıkarsın, sen çıkacaksın’ diyorlardı. Bilmiyorum tahminen de moral olsun, diye söylediler, tahminen de içlerine o denli doğmuştu. Onlar da şok oldu. Hepsi ağlayarak gerimde kaldı. Oradaki memurlar bile ‘Nasıl tahliye oldun’ diyerek şok oldu. Onların kolları ortasında koğuşa geldim. SEGBİS sistemi farklı bir ünitede oluyor. Onlarla birlikte geldim inanamadılar. Bana her biçimde dayanak oldular” diye konuştu.
KIRMIZI PALTOSUNU CEZAEVİNDE BIRAKMIŞ
Olay günü mosmor yüzü ve üstündeki kırmızı paltosu ile hafızalara kazınan Melek İpek, “Ben onu getirmedim. Getirmeyi bile düşünmedim. Hiç elimi bile sürmedim. Orada bıraktım. Hatırlamak istemedim tahminen de. Hiçbir eşyamı almadım, hepsi orada kaldı” dedi.
YÜZÜNDEKİ İZLER HALA DURUYOR
Cezaevinden çıktığı sırada kameralar karşısındayken yüzünde olan yara izlerinin hala geçmediğini belirten İpek, “Şu an hala geçmiş değil izler hala duruyor. Ben her aynaya baktığımda hala hatırlıyorum fakat çok şükür hayattayım. Bir insan öldü fakat bu ben yahut çocuklarım da olabilirdi. Çok şükür hayattayız, sıhhatimiz yerinde. Bu günler de geçecek. Birbirimize kenetlendiğimiz sürece o günleri geride bırakacağız. Benim 14 yılım geride kalacak” diye konuştu.
‘KOYUNLARI OTLATMAK HUZUR VERİYOR’
Bir gününün nasıl geçtiğini de anlatan Melek İpek, şunları söyledi:
“Sabah erken saatlerde koyunlarımızın kuzularını emzirme vakti oluyor. Onlara yem, su veriyorum sonra çocukların canlı dersleri başlıyor. Onlar canlı dersteyken ben de birebir ortamda sorularımı çözüyorum. Öğlenden sonraya kadar bu türlü devam ediyor sonrasında tekrar koyunlara bakım vakti geliyor. Konutumuzun önünde zerzevat yetiştirdiğimiz yer var. Serin olduğu vakitler bahçemizde oluyorum ve sesli derslerimi dinliyorum. Akşam üzeri koyunların otlatması bakımlarını yapıyorum. Akşam canlı derslerim başlıyor sonra çocukların uyku saati geliyor. Günümüz bu türlü geçiyor. Koyunları otlatmak bana motive veriyor terapi üzere geliyor. Beni insanlardan daha âlâ anladıklarını düşünüyorum. Onlarla vakit geçirmek beni zinde tutuyor. Huzur buluyorum.”
‘ÖĞRETMEN OLUP DÜZGÜN İNSAN YETİŞTİRMEK İSTİYORUM’
Üniversiteye hazırlandığını ve maksadının matematik öğretmenliği olduğunu anlatan İpek, “İnşallah girdiğimde tutturacağım. Olmazsa seneye bir daha deneyeceğim. Bunun için çok çalışıyorum. Gelecek jenerasyonlara düzgün birey yetiştirmek için matematik öğretmeni olmak istiyorum. Çocuklar yetiştirilirken anne- baba ne kadar etkense öğretmen de o kadar etken. Gayem, ders verdiğim çocukların gelecekte güzel bir insan olmalarını sağlamak. Kızlarımla birlikte ders çalışıyoruz. Onlar canlı dersteyken ben de sorularımı çözüyorum. Şu an hayalim kızlarıma âlâ bir gelecek hazırlamak. Düzgün bir eğitim almalarını sağlamak” dedi.
‘ÇOCUKLARIMIZA, HAYIR, DEMEYİ ÖĞRETMEMİZ GEREK’
Başından geçen olayları ailesine anlatmadığı için pişman olduğunu belirten Melek İpek, “Şimdiki aklım olsaydı katiyen en başından aileme söylerdim. Gençler, çocuklar başlarına berbat bir şey geldiği vakit ailelerine söylemeleri gerekir. Çocukları bu tarafta yetiştirmemiz gerekiyor. Bizden bir şey gizlememelerini sağlamamız gerekir. O inancı vermemiz lazım. Anne- baba olarak elbette büyük reaksiyon verdiğimiz vakitler olacak lakin çocuklarımıza ‘hayır’ demeyi öğretmemiz gerekir. Başlarına makus bir şey geldiği vakit korkmadan söyleyebilmelerini öğretmemiz gerekir. Onların kendilerini inançta hissetmeleri gerekir” diye konuştu.
Kızlarına daima ‘Okuyun, bir yerlere gelin, kendi ayaklarınızın üzerinde durun’ diye nasihat verdiğini belirten İpek, “Çok kitap okumaları gerektiğini söylüyorum. Biz esasen birlikte çalışıyoruz. İstemedikleri bir durumla karşılaştıklarında ‘hayır’ demeleri gerektiğini öğretiyorum” dedi.
‘BÖYLE OLMASINI İSTEMEDİM’
Melek İpek, bu türlü bir olay yaşandığı için çok üzgün olduğunu da belirterek, “Ailesi ismine da üzgünüm. Bu türlü olmasını hiçbir vakit istemedim. Bu süreçte emeği geçen avukatıma, gözlemci olarak katılan avukatlara, bu süreci süratli bir biçimde ilerlemesini sağlayan mahkeme heyetine, devletimize, milletimize çok teşekkür ediyorum” diye konuştu.
