Yakınları bile ondan korkuyor: Bazıları yanımdan kalkıp gidiyor

Herkesin korktuğu, kimsenin cüret edemediği işi yapan gassal Emine Bozkurt, 25 yıldır ölüleri yıkayıp son seyahatlerine uğurluyor. Babası da bir gassal olan Bozkurt, mesleği babasından öğrendikten sonra 20 yaşında hayır için cenaze yıkamaya başladı. Daha sonra Mersin’in merkez Mezitli ilçesinde Mersin Büyükşehir Belediyesine bağlı Mezitli Mezarlığında çalışmaya başlayan evli ve iki çocuk annesi 46 yaşındaki Bozkurt, mesleğe başlama öyküsünü anlattı.

Babası da bir gassal olan Emine Bozkurt, 20 yıl evvel eşinin hocasına bayram ziyaretine gittiklerinde hiç düşünmediği bir anda işe başladığını söyledi. Bozkurt, “Eşimin hocası olan Sait hoca, ‘Belediyemize cenazelere yıkamak için sağlam bir çift arıyoruz’ dedi. Ben de ‘olur’ dedim, zira eşimin işi yoktu. Biz öylelikle sonraki gün işe girdik. Bu işte o kadar çok dua ediyorlar ki, sevabı çok büyük. Onun için gassal olmayı tercih ettim. Babam da bu işi yapıyordu. Babama yaptıkları hayır dua beni de etkiledi. Aslında bu türlü bir işe girmek hiç aklımda yoktu lakin babamdan öğrenmiştim ve 20 yaşımdan itibaren hayrıma, vatandaşa yardım için yapmaya başladım. Her vatandaşın üzerine düşen farz-ı kifaye. Fakat kimilerinin üstünden bu sorumluluk düşüyor. Orada yapılması gereken her şeyi yaptım ve öylelikle başladım” diye konuştu.

Mezitli Belediye Lideri Neşet Tarhan’ın misyona başlamasının akabinde Mezitli Mezarlığında çalışmaya başladığını lisana getiren Bozkurt, yaptığı işin çok güç olduğunu, lakin mesleğini sevdiğini vurguladı. Bilhassa işinin duygusal yükünün yüküne dikkat çeken Bozkurt, bugüne kadar binlerce meyyit yıkadığını belirterek, etkilendiği vefatları şöyle anlattı: “Çocuklar, gençler, gençlerin intiharı, kazalarda ölenler etkiliyor beni. Mesela düğün davetiyesini dağıtmaya giden gençlerin ikisi de kazada ölüyor. Onu yıkadıktan sonra annesi ‘Gelinliğini giydir’ diye istekte bulunuyor. Bu çok etkiliyor insanı. Çok sıkıntı, dertli ancak vazifemizi hakkıyla yapmaya çalışıyoruz. Öbür tarafta da bunun sorumluluğu var bize. O anda misyonumuzu tam yapabilmenin memnunluğu oluyor lakin üzülüyoruz da tabi. Beni en çok etkileyen bebeklerin, gençlerin vefatı. 20 yıldır yatalak olan bitkisel hayattaki birinin cenazesi de çok etkilemişti. Başının yarısı çürümüştü ve yaşarken bedeni kurtlanmıştı. Onu yıkamıştım. Onun çektiği acıları düşününce tabi ki çok üzülüyorsun” sözlerini kullandı.

Akşam meskene gittiğinde, gece yatağa başını koyduğunda o vazifesi yapmanın huzuru ve memnunluğunu yaşadığını söyleyen Bozkurt, “Ama bilhassa genç yaşta vefat edenlerin annelerinin yaşadıklarından çok etkileniyoruz. Biz de onlarla birlikte ağlıyoruz. Bebekleri, anneleri yıkıyoruz. O bebeklerin annelerini, o annelerin çocuklarını görüyoruz ve üzülüyoruz. Güç bir durum” formunda konuştu.

Mesleğiyle ilgili yakınlarının, etrafındakilerin yansılarını de paylaşan Emine Bozkurt, “Benden herkes korkuyor. ‘Nasıl yapabiliyorsun’ diye soruyorlar. Kimileri yanımdan kalkıp gidiyor. Lakin ben tekrar de birçok şahsa cenaze yıkamayı öğrettim. Öğrettiğim birisi çok istemişti lakin ‘Cenaze geldi, sabaha kadar yanımda oturdu. Kapılar, pencereler açılıyor, nereye baksam orada cenazeyi görüyorum. Ben yapamayacağım’ dedi. Uyuyamamış sabaha kadar” diye konuştu.

Kendisinin de düşlerinde yıkadığı cenazeleri gördüğünü ancak çok hoş gördüğünü anlatan Bozkurt, “Bazı yıkadığım cenazeler hayallerime girebiliyor. Düşlerimde bazen bana cenazeler ikram de getiriyorlar. Bir gün cenazesini yıkadığım bir teyze düşüme girdi. Bana biri yeşil, biri kırmızı iki örtü getirmişti. Canlı üzereydi. Aldım, koydum. Sabah kalktım, örtüleri koyduğum yere baktım. Gerçek üzereydi. Korkmadım, korkmuyorum bu türlü şeylerden. Çok hoş, ben alıştım, işimi seviyorum” dedi. Cenaze yakınlarının da kendisinden şad olduklarını ve hayır dua ettiklerini vurgulayan Bozkurt, “‘Çok hoş yaptınız, özendiniz. Elinize sağlık’ deyip teşekkür ediyorlar. Bunun sorumluluğu var; biz o sorumluluğun şuurundayız. O kadar çok dua ediyorlar ki, o insanı çok keyifli ediyor” dedi.

Mesleğini sevdiğini ve herkesin yapmasını istediğini belirten Bozkurt, “Bu, hepimizin yapması gereken bir farz-ı kifaye. Kimilerinin yapmasıyla kimilerinin üzerinden o sorumluluk düşüyor. Sıkıntı ancak bunun yapılması gerekiyor. Ben severek yapıyorum. Bebekleri seviyorum. Kimi cenazeler çok kararmış oluyor, kimilerinin da bedeni çok hoş, o anda rahata ermiş, sana gülüyor üzere. Hatta bir gün elimi tutan bir cenaze oldu. Elini yıkarken katlanıverdi ve elim içinde kaldı. Nasıl olduğunu anlamadım. ‘Acaba yaşıyor mu? Bir yanlışlık mı var?’ diye baktım, kalp atışını dinledim lakin yaşamıyordu. Bir gün de bir anneyi yıkadım, kefenledim, güzelce örtüsünü bağladım ve çocuklarını çağırdım. Çocukları anneleriyle vedalaşıp çıktılar, baktım gözünde bir damla yaş var. Bu türlü farklı anlar da yaşadığım oluyor” sözlerini kullandı.

Kayınvalidesini de yıkadığını ve bunun çok farklı bir his olduğunu lisana getiren Bozkurt, “Çok farklı bir his, güç bir durum; tabi annen yanında. Lakin onu yapabilmek de çok hoş bir şey; acılısın ancak bir hizmet yapıyorsun” halinde konuştu. Gassal Bozkurt, emekli olsa da cenazeye yıkamayı bırakmayacağını, ne vakit çağırırlarsa gitmeye ve vazifesini yapmaya devam edeceğini kelamlarını ekledi.