Yargıtay: Kadının ev işlerini yapmaması boşanma sebebi

Yargıtay 2. Dairesi boşanma davası üzerine bayan aleyhinde karar verdi. Mahkeme, erkek şiddeti ile konut işlerinin yapılmamasını ‘eşit kusur’ saydı. 

Aile Mahkemesi’ne başvurarak boşanmak isteyen bir çift karşılıklı boşanma davası açtı. Boşanmak isteyen bayan münasebet olarak eşinin şiddet ve hakaretine maruz kaldığını öne sürdü. 

Karşı taraf ise eşinin üzerine düşen misyonları yerine getirmediğini, konutunun işlerini yapmadığını, çocuklarla ilgilenmediğini, sık sık meskenini terk ettiğini, itimat sarsıcı davranışlarının bulunduğunu öne sürdü.

Mahkeme; erkeğin daha fazla kusurlu olduğunu kabul ederek tarafların boşanmalarına, bayan faydasına aylık 250 TL önlem, 250 TL yoksulluk nafakasına, bayan lehine 10 bin TL maddi ve 10 bin TL manevi tazminata hükmetti. Erkeğin maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar verildi.

Verilen karar erkek tarafından; kusur belirlemesi, bayanın kabul edilen boşanma davası, reddedilen tazminat talepleri ve aleyhine hükmedilen nafaka ve tazminatlar istikametinden istinaf edildi. Bölge adliye mahkemesi de erkeğin istinaf müracaatının temelden reddine karar verdi. Kararı temyiz edilince bahis Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’ne taşındı.

‘Taraflar eşit kusurlu, bayana tazminat ödenmez’

Aile Mahkemesi’nce davalı-davacı bayana kusur olarak yüklenilen üzerine düşen vazifeleri yerine getirmeme, konutunun işlerini yapmama, çocuklarla ilgilenmeme, sık sık konutunu terk etme ve itimat sarsıcı davranışlarda bulunma vakıaları istinaf kanun yoluna başvurulmayarak mutlaklaştığı hatırlatıldı.

Kararda şöyle denildi:

“İstinaf kanun yoluna müracaatta bulunan erkek aleyhine birinci derece mahkemesince kusur olarak yüklenilmeyen hakaret etme ve eşini konuttan kovma vakıalarının da kusur olarak yüklenilmesi mümkün değildir. O halde, birinci derece mahkemesince davacı-davalı bayana yüklenen ve istinaf kanun yoluna başvurulmaksızın mutlaklaşan kusurlu davranışlara karşı davalı-davacı erkeğin üzerine düşen misyonlarını yerine getirmeme, meskenine bakmama, konutunun gereksinimlerini karşılamama ve eşine fizikî şiddet uygulama halinde gerçekleşen kusurları nazara alındığında, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tarafların eşit kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Bu konu gözetilmeden yanılgılı kıymetlendirme sonucu davacı-davalı erkeğin ağır kusurlu olduğunun kabulü gerçek olmamış ve bozmayı gerektirmiştir. Boşanmaya sebebiyet veren vakıalarda taraflar eşit kusurludur. Boşanmaya sebep olan olaylarda eşit kusurlu eş faydasına maddi ve manevi tazminata karar verilemez. Davalı-davacı bayanın maddi ve manevi tazminat isteklerinin reddine karar vermek gerekirken, yanılgılı kusur belirlemesinin sonucu olarak yazılı halde karar kurulması hakikat olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.”