Jose ‘Coche’ Luis Inciarte, 1972’de And Dağları’nda geçirdikleri uçak kazasından sonra ölen arkadaşlarını yemek zorunda kaldıkları olayı yıllar …
“Bu acı artık benimle yaşamıyor” Coche, arkadaşlarının etini yiyebilmek için ‘büyük bir güç ve zihin çabası’ harcadığını söylerken, bu acının artık onunla yaşamadığını anlattı. Coche konuşmasına şöyle devam etti: ”And Dağları hakkında natürel ki düşünüyorum. Unutmak mümkün değil lakin artık bu durum hayatımın bir kesimi değil. Bu acı bugün benimle yaşamıyor. Hayatta kalmak istiyorsan öbür seçenek yoktu. Bir toplantı yaptık ve bunu yapıp yapmamayı tartıştık. Yapmamak ölmek manasına geliyordu ve herkes yemeye karar verdi.” Coche’nin üzücü kıssası 1993 imali Alive sinemasında anlatıldı ve Coche, sinemada anlatılanların yanlışsız olduğunu söz etti.
Kaza nasıl yaşandı? 12 Ekim 1972 Cuma günü, Uruguay’ın Old Christians isimli rugby kadrosu And Dağları üzerinden geçen bir uçuşla Şili’nin Santiago kentinde yapacakları müsabaka için yola çıkmıştı. Lakin fırtınalı dağ havası yüzünden, uçak geceyi geçirmek üzere Arjantin’in Mendoza kentine indi. 13 Ekim öğlenden sonra seyahate devam etmek üzere havalanan uçak kısa mühlet sonra dağlardaki bir geçidin üzerinden uçmaya başlamıştı. Rakımı 4000 metreden yüksek dağların üzerinden geçmesine karşın alçak seyreden uçak, Şili – Arjantin sonu yakınlarında bir tepeye çarparak sağ kanadını kaybetti. Kopan sağ kanadın savrularak uçağın kuyruk kısmında büyük bir delik açmasıyla denetimi kaybeden pilotlar, ikinci bir doruğa daha çarparak sol kanadı da kaybetti ve uçak çakıldığı dik bir yamaçtan kayarak bir kar yığınına takılarak durabildi.
Arkadaşlarını cesedini yediler Kırk beş yolcudan on ikisi kaza esnasında, beşi sonraki sabah ve biri de sekizinci gün ölmüştü. Geride kalan 27 kişi dondurucu soğuk altında dağların yüksek rakımında hayatta kalmanın çok sıkıntı olduğu şartlarla karşı karşıya kaldı. Onaltıncı gün çığ düşmesi sonucu 8 kişi daha öldü. Altmışıncı güne kadar soğuk ve açlıktan 3 kişi daha öldü ve 16 kişi hayatta kaldı. Vefat kalım savaşı içinde kalan bireyler hudutlu sayıdaki erzakları bu geçen müddetlerde tüketmiş, dondurucu soğuk altında uğraş ederken bir de açlık baş göstermeye başlamıştı. 16 kişi son deva olarak ölen arkadaşlarının etlerini yemek zorunda kalmıştı. Bu sırada arama kurtarma grupları ne uçak enkazı ne de bir beşere rastlanmıştı. O denli ki 10 günün sonunda arama kurtarma çalışmaları durdurulmuştu. Hayatta kalanlardan ikisi radyoda dinledikleri bu haber üzerine 60. günün sonunda dağları aşarak bir köye ulaşabildi. Ve köylülerden yardım isteyerek arkadaşlarının kurtarılmasını istediler.
“Yapmak zorundaydık” Köylülerin yardımıyla arama kurtarma faaliyetleri tekrar başladı. Uzun bir tedaviden geçen bireyler hayatta kalabilmek için yanlarındaki erzakları yediklerini söyleseler de olay yerindeki manzaralar akıllarda soru işareti bırakıyordu. En nihayetinde doğruyu açıklamak zorunda kalan 16 kişi, ”bunu yapmak zorundaydık” diyebildi. Ölen bireylerin aileleri de onların hayatta kalabilmek için yaptıklarını anladıklarını söz ettiler.